Meddler - Patterns Of Dissonance

Independent Release

Patterns Of Dissonance

Nederland is weer een punkband rijker in de vorm van Meddler. In 2016 brachten ze al eens een demo uit maar nu is er dan hun debuutplaat 'Patterns Of Dissonance'. Die bevat een sterk staaltje skatepunk met een goed uitgespeelde hardcorefeel eraan.

Deze hardcore feel horen we vooral in de songs 10 Steps Forward, This Is The Time en Break Without Silence. Vooral de tweede is de grootste uitschieter op de plaat en ook onze favoriet; dit liedje tikt bijna de vijf minuten aan maar de verveling slaat geen moment toe en de geïsoleerde scream zorgt voor ongecontroleerd kippenvel.

Wat vaak een beetje opvalt bij Nederlandse bands die in het Engels zingen is dat je dat wel redelijk kan horen maar dat is bij Meddler zeker niet het geval. In sommige gevallen doen de vocalen ons denken aan die van Joey Cape (frontman van Lagwagon) en dat mag als een compliment worden beschouwd.

Het geheel van de plaat is snel, hard en rauw; gewoon recht-toe-recht-aan punk; raggen op die gitaren en beuken op de drums. Het enige nadeel is eigenlijk dat er niet heel veel variatie inzit. Want als we op de meeste punkplaten wel een leuk samenspel horen, tussen drummer en bassist bijvoorbeeld, ontbreekt dat hier en dat is toch jammer.

Het laatste Hope and Reason is daar dan echter wel weer de uitzondering op de regel, want in dat nummer horen we dus wel een geniale en dreunende gitaarriff in samenspel met beukende drums. Dat had van ons iets vaker gemogen.

Voor een eerste album is dit zeker niet slecht; Meddler levert hier een mooie mix tussen skatepunk en hardcore maar voor in de toekomst mogen ze van ons toch net iets meer variëren. Dit had voorkomen dat 'Patterns of Dissonance' een beetje als een dertien in een dozijn klinkt. Maar over het algemeen zijn wij zeer tevreden. Well done.

16 februari 2020
Jerre Hoetink