Miaoux Miaoux - Light Of The North
Chemikal Underground Records
Het Schotse Glasgow staat nu niet meteen bekend als music capital of the world. Iedereen kent wel lokale helden Mogwai maar daar stopt het zowat. Dat is jammer want Chemikal Underground, het bekendste en grootste platenlabel van de stad (en Schotland), herbergt nogal wat topgroepen: Arab Strap, Holy Mountain - wat een geweldige debuutplaat, hun ‘Earth Measure’! - Aereogramme,... Misschien kunnen we binnenkort ook deze Miaoux Miaoux aan dat lijstje toevoegen.

Nu, Miaoux Miaoux - nom de plume van Julian Corrie - heeft weinig gemeen met bovenvermelde bands. Geen Duyster-pop of rifforama’s à la Black Sabbath voor deze 27-jarige producer, wel fijne italo met af en toe een flard indiepop. Corrie vist dus in dezelfde vijver waar de mannen van Hot Chip ook wel eens hun hengel uitwerpen. Maar de Londense Schot haalt (nog) geen kanjers boven.
Miaoux Miaoux vermengt vlotjes stijlen en genres door elkaar: op Cloud Computer spelen een indiegitaartje en uit de eighties afstammende synths haasje over, terwijl Virtua Fighter een flinke portie hiphop krijgt geïnjecteerd. In Is it a dream heeft een Robyn S. soundalike dan weer de hoofdrol in iets van de legendarische The Avalanches. Tot hier kunnen we volgen en zijn we zelfs licht enthousiast.
Maar gaandeweg neemt Corrie een beetje te veel hooi op zijn vork: Stop the Clocks start als een nieuwe Snow Patrol-hit maar schakelt halverwege plots over naar een electrofeestje. Een beetje mossel nog vis dus, en dat geldt voor nog een aantal nummers op de plaat. Zie ook Hey Sound!: net alsof onze eigenste Arsenal plotseling een nieuwe carrière als David Guetta ambieert.
Dat Miaoux Miaoux bakken talent heeft staat vast maar de kijk-eens-wat-ik-kan-o-meter staat hier stevig in het rood. Die overvloed zorgt ervoor dat de pareltjes - die er zeker ook op staan - wat ondergesneeuwd worden. Better For Now bijvoorbeeld is wél een geslaagde stijloefening en zou in een rechtvaardige wereld hoog in de hitlijsten staan.
‘Light of the North’ is een smakelijke ratatouille voor de betere brasserie. Maar als Julian Corrie Michelinsterren nastreeft, dan zal hij in de toekomst nog wat meer gedurfde keuzes moeten maken. We komen zeker proeven.