Midnight Juggernauts - The Crystal Axis
Siberia
Met ‘Dystopia’ hadden Midnight Juggernauts al indruk gemaakt. Niet dat dat album over de hele lijn geslaagd was, maar er waren wel enkele songs bij waarmee ze ons uit onze fris gewassen sokken bliezen. Bovendien bleken ze dat live ook nog eens waar te kunnen maken. En dan gooien ze met de “moeilijke tweede” het roer volledig om. ‘The Crystal Axis’ is hun tweede start. Gaan ze dat nu voor elke plaat opnieuw doen?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: opener Induco lijkt zo weggelopen uit de opvolger van Mike Oldfields ‘Tubular Bells’. De horrortaferelen mag u er zelf bij verzinnen. Ook Ayreon zou je erin kunnen zien. Onze zintuigen staan in elk geval meteen op scherp.
En nu we toch referenties rondstrooien: ‘The Crystal Axis’ zou zo het volgende album van Super Furry Animals kunnen zijn. Dat heeft met de vocalen van Vincent Vendetta te maken, met de achtergrondstem in songs als Vital Signs, maar ook en vooral met de muziek. Ook de Welshmen schuwen het psychedelische helemaal niet en durven al eens van grond te gaan.
Nochtans durven Midnight Juggernauts ook al eens een rockende gitaar in hun songs doen binnensijpelen. En dan doet het ons denken aan het zachtere werk van een Black Rebel Motorcycle Club en aanverwanten. Specifiek denken wij hierbij dan aan Lara Versus The Savage Pack. Gitaar en bas doen hun hakwerk terwijl Vendetta zijn teksten alle kanten uitstuurt (de titel alleen al zegt op dat vlak veel of toch weer helemaal niets).
Maar ondanks alle referenties waarmee wij hier schermen blijft Midnight Juggernauts vooral zichzelf. Er wordt gespeeld met eighties-dancetracks, die dan weer in een psychedelische atmosfeer worden opgenomen. Maar de klassieke rockinstrumenten (heerlijk doorgedraaide gitaarsolo in The Great Beyond) blijven een prominente plaats innemen. Er is nog steeds die dance, die op de achtergrond en soms ook heel prominent aanwezig is, maar er werden meerdere lagen aan toegevoegd waardoor je er soms toch naar moet zoeken.
Er wordt nogal eens met buitenaardse termen gegoocheld als het om ‘The Crystal Axis’ gaat. En af en toe kunnen we ons daar ook wel in vinden. Gelukkig zijn wij niet vies van een ruimtereis meer of minder en hoe meer we die moeilijke tweede van Midnight Juggernauts draaien, hoe meer sterren wij gaan zien. En dat mag u gerust als een compliment beschouwen.