Millencolin - Machine 15

Burning Heart Records

“The Machine is turning fifteen!” Zo luidt het in de titeltrack van ‘Machine 15’, de zevende van Millencolin, een poppunkband uit het Hoge Noorden, meer bepaald uit Örebro in Zweden. Ze bestaan niet toevallig ook zelf al vijftien jaar en zien zichzelf blijkbaar nog altijd als een goedgeoliede machine. Wij voelden die zelfkennis aan de tand.

Machine 15



Laten we maar meteen terugkeren naar Machine 15. Een denderende start met drijvende drums en een refrein dat uren aan het brein blijft kleven. Maar op vijftien jaar tijd verbruikt men tonnen brandstof en dat valt toch te merken. De punk van weleer is vrijwel verdwenen en zelfs bij de krachtige start is te merken dat de producer zijn pijlen richting pop heeft geschoten.
Soit, nog geen man overboord, want zoiets is niet per definitie slecht. Voor Done is Done riep Millencolin de hulp in van het Zweedse kamerorkest (jawel!) om de melodieën te verzorgen. Het geeft een vreemd soort tragisch gevoel aan het nummer, maar desondanks klinkt het degelijk. Wat zal Yellowcard daarvan denken? (Die hebben slechts één violist.) Strijkers, en later ook keyboards, in de muziek van Millencolin; dat is natuurlijk een slag in het gezicht van de vele fans die hen nog steeds als punkband zien. Maar er wordt tenminste eens iets anders geprobeerd.
Zoiets lukt natuurlijk niet altijd. Vicious Circle is, bijvoorbeeld, gewoon té goedkoop. Zulke nummers zijn al talloze keren gemaakt en vervolgens op MTV uitgezonden om dan snel vergeten te worden. De gepolijste productie en opgepoetste vocals op 'Machine 15' zijn ook buiten dit nummer een probleem. Soms lijkt alles wat samen te smelten tot een brij die snel gaat vervelen. 

Gelukkig zijn er hier en daar toch nog interessante dingen te ontdekken. Detox is een springerig pretpunknummer dat poppunk op een positieve manier stereotypeert. Saved by Hell heeft dan weer een leuke solo en brengt ook de langverwachte variatie waar we op het einde van het album zo naar hunkeren.
Millencolin is op dit album misschien net iets té geolied, en van ons mocht er toch net iets meer gepruttel in. 'Machine 15' is op bepaalde momenten redelijk banaal, maar die paar sterkere nummers maken er toch een plaat van die op z’n minst één keer beluisterd moet worden.
15 oktober 2010
Jelle Peersman