Milow - Coming of Age
Munich Records
Jonathan Vandenbroeck is een artiest die we intussen niet meer hoeven voor te stellen. Milow was het voorbije jaar alomtegenwoordig in het Vlaamse muzieklandschap. Hij won een paar MIA’s, bestormde een handvol hitparades en nam tussen de bedrijven door een nieuw album op. Deze knaap weet wat hij wil en zijn nieuwe album ‘Coming of Age’ is daarvan een niet zo erg stille getuige. Milow, de man met het plan.
Laat ons wel wezen, de ietwat ongelukkig gekozen eerste single Dreamers and Renegades is absoluut geen referentie voor wat 'Coming of Age' nog meer te bieden heeft. Het is veeleer een schoonheidsfoutje op een album vol wervelende, ongedurige maar desalniettemin hartverwarmende nummers.
Opvallend is de maturiteit die er van af spat. Terwijl de liedjes op voorganger 'The Bigger Picture' soms te veel als vrijblijvende probeersels van een jonge artiest klonken, staan de nieuwe nummers als een huis. Vandenbroeck ontpopt zich tot een meesterlijk verhalenverteller, eentje die daar bovendien uitgebreid zijn tijd voor genomen heeft en die diep nagedacht heeft over wát hij nu precies op de wereld wil loslaten. Dat het resultaat de moeite loont, hoeft weinig betoog.
Op vrijwel alle vlakken is Milow er het afgelopen jaar op vooruitgegaan. De jonge onrust heeft plaatsgemaakt voor stevige en meer stabiele nummers, terwijl Vandenbroeck zoals steeds zoveel mogelijk zelf doet. Toch is hij ook niet te beroerd om de hulp in te roepen van ander jong talent om alles tot een goed einde te brengen. Het prachtige artwork is daarvan een uitstekend voorbeeld.
"I’d like to tell stories from the bottom of the world", klinkt het ergens halverwege 'Coming of Age'. En dat doet hij. De nummers gaan over een bepaald onderwerp, waar vervolgens een persoonlijke draai aan gegeven wordt. Vandenbroeck en co speelden deze plaat bovendien live in, onder deskundige begeleiding van Jo Francken. 'Coming of Age' klinkt daardoor eerlijker, directer en heeft meer potentieel om een breder publiek aan te spreken.
Meer dan ooit legt Milow de nadruk op de teksten, terwijl zijn warme, aangename stemgeluid onveranderd gebleven is. Darkness Ahead and Behind is onbetwistbaar het prijsbeest van dienst. Dodelijk deprimerende boodschappen op een supervrolijke manier brengen, het is niet iedereen gegeven.
De sterkte van dit album is ongetwijfeld dat iedereen er naar hartelust dingen in kan herkennen en zo zijn eigen verwachtingen kan doen uitkomen. Uiteindelijk maken we allemaal een beetje hetzelfde mee...