Minus The Bear - Omni
V2
Dat de nieuwe Minus The Bear niet zou voortbouwen op de schitterende, vorige plaat 'Planet Of Ice' werd al snel duidelijk. De aankondigingen op het internet toonden de heren in mooie witte en/of gekleurde overalls, mooi op een rijtje. Nee, voor 'Omni' zou het kwintet uit Seattle wel degelijk uit een ander vaatje gaan tappen.

Van Minus The Bear verwacht je complexe, maar perfect in elkaar passende rock. Mathrock is misschien overdreven, maar wiskundige patronen zijn de heren duidelijk niet vreemd. Het synthesizerdeuntje dat openingsnummer My Time overheerst doet aanvankelijk dan ook een beetje vreemd aan. Deze muziek is meteen een stuk toegankelijker dan wat aan 'Omni' voorafging. En toch is er nog steeds dat ingenieuze, dat intrigerende dat deze groep kenmerkt.
Hoewel de synthesizer wel degelijk een (veel) belangrijkere plaats krijgt in het geluid, zijn de gitaren nog steeds prominent aanwezig. En zeggen dat het geluid properder is, klopt ook niet helemaal. Ook vroeger was Minus The Bear er al de band niet naar om losse eindjes te laten slingeren. Hun muziek is al even strak als een te klein T-shirt om het lijf van Pamela Anderson.
Er wordt wel eens geschermd met jazzinvloeden als men Minus The Bear wil plaatsen, maar we geven eerlijk toe dat we te weinig met dat genre bekend zijn om dat te kunnen beamen. Een andere invloed die we wel herkennen is Donald Fagens 'The Nightfly', waarvan de sfeer wel degelijk terug te vinden is op dit album, ook al ligt het er nergens vingerdik bovenop.
Gelukkig blijven nummers als Secret Country nog steeds lekker afwisselend, worden ze gedragen door een repetitieve riff, die tijdens het refrein wordt overspoeld door een golf van andere gitaarspielereien. Het maakt dat deze plaat nog steeds spannend is.
Wat nu ook meer opvalt, met name in een song als Into The Mirror, is dat zanger-gitarist Jake Snider een behoorlijk warme stem heeft. In dit nummer krijgt hij daarbij trouwens de hulp van Rachel Flotard, wiens hoge stem die van Snider mooi aanvult. Als het nummer dan ook nog naadloos overloopt in Animal Backwards, waar de synthloop uit de vorige song nog steeds doorheen blijft spoken, weet je dat Minus The Bear nog steeds dezelfde band is.
'Omni' is een moedige en misschien zelfs logische omschakeling van een band, die andere paden durft te verkennen. Het maakt ons alleen maar nieuwsgieriger naar het vervolg. Want wij zijn er namelijk van overtuigd dat, ongeacht of het commerciele succes hun deel wordt, van deze groep nog grootse dingen kunnen verwacht worden.