Mostly Autumn - The Ghost Moon Orchestra
Eigen beheer
Sinds Heather Findlay voor een solocarrière heeft gekozen, is Olivia Sparnenn de onbetwiste leading lady van Mostly Autumn. Deze band slaagde erin een seventiesformat – een combinatie van progrock en folk – op een moderne manier nieuw leven in te blazen. Na recente platen begonnen we echter te twijfelen aan Bryan Josh en co., maar het tiende album ‘The Ghost Moon Orchestra’ stelt gerust.

Vergeleken met de eerste rist platen heeft Mostly Autumn nu een steviger sound. Toch kun je een speld horen vallen als opener Unquiet Tears inzet op Iain Jennings’ breekbare pianoklank.
Met het geluid van donder verandert al snel de algemene sfeer. Een sustained gitaar begeleidt Sparnenn als ze Twinkle Twinkle Little Star zingt, het bekende negentiende-eeuwse wiegenliedje geschreven door de zussen Jane en Ann Taylor. Vervolgens barst de song helemaal los. Couplet en refrein zijn in volmaakte harmonie met elkaar.
Ook Drops Of The Sun en bluesrocker The Devil And The Orchestra etaleren vakmanschap in ambachtelijk songschrijven. Maar het échte hoogtepunt van het album is het titelnummer, gebaseerd op een naar de gothic novel verwijzend horrorverhaal. Sparnenn en Josh zingen als in een dramatische dialoog, de gitaar van Josh mag eindelijk schitteren: “Don’t go down to the woods tonight.” Zeg niet dat je niet gewaarschuwd bent.
In de tweede helft van het album kiest de band voor de bekende folkgerichte aanpak, en dat resulteert in aanstekelijke songs als This Ragged Heart (met Troy Donockley op fluit) en King Of The Valley. Knap opgebouwd is Tennyson Mansion, een hymneachtige ode aan de nog steeds populaire hofdichter van koningin Victoria.
In Wild Eyed Skies en Top Of The World gaat de band op zoek naar een wijder perspectief op de dingen. In het ene vertaalt zich dat in de Ierse doedelzak van Donockley, de dubbele vocalen van Sparnenn en Anne-Marie Helder (Panic Room) en suizende gitaren. In het andere wordt een elegische toon aangeslagen, en Josh speelt alsof hij met zijn versterker moederziel alleen bovenop een berg staat. De ruimtelijke opname is om duimen en vingers van af te likken.
Ja hoor, deze band kan het nog.