MS MR - Secondhand Rapture

Sony

Terwijl buiten de storm de luiken deed klapperen, woedde binnen een wild feestje met veel dure drank, exquise hapjes en mooie mensen in hippe kleren. Maar dat was gisteren. Vandaag blijft enkel de rauwe werkelijkheid en de mooie, maar troebele herinnering over.

Dat is in een notendop de sfeer die het New Yorkse duo MS MR oproept op zijn debuutplaat ‘Secondhand Rapture’. De plaat start met de vier nummers die ook al op de ep ‘Candy Bar Creepshow’ prijkten, met daartussenin geprangd nieuwste single Fantasy.

Nu zijn wij niet meteen popliefhebbers, maar als pop gebracht wordt met een allure zoals ook Florence And The Machine, Bastille en nu ook MS MR die brengen, gaan wij graag overstag. Dit is zo onweerstaanbaar goed dat we nu al hun show op Pukkelpop met rood aankruisten in onze agenda.

Hurricane waait onhoudbaar je oren binnen en biedt meteen een mooi overzicht van wat dit duo te bieden heeft: lichthese zang van Lizzy Plapinger, verzorgde, orkestraal aandoende synthpartijen, drums als donderslagen in de verte en ook en vooral een sterke melodie.

In Bones vallen ook de lyrics op. “Dig up her bones, but leave the soul alone”, klinkt het bezwerend en ook: “Dark twisted fantasy turned to reality / Kissing death and losing my breath”. Kippenvel, elke keer weer!

MS MR kruidt zijn synthpop ook met onverwachte ingrediënten zoals een omgekeerde banjo in Head Is Not My Home, een streepje reggae in Salty Sweet, en koper in BTSK maar welk kunstje ze ook uithalen, ze blijven klinken als zichzelf: een cleane popband met een heerlijk ranzig randje.

Terwijl Icona Pop, Marina Diamandis, CHVRCHES en Charli XCX eerder naar echt commerciële pop neigen, blijft er onder de nagels van MS MR altijd wat vuil steken. Houden zo!

Fantasy is het meest poppy nummer van de twaalf, maar ook hier blijft MS MR boeien net als in het extatische Think Of You dat een weelderig geluid koppelt aan donkere lyrics.

Met Twenty Seven toont MS MR dan weer een erg tedere kant van zichzelf, deze donkere pianoballad staat op zijn manier ook weer garant voor rillingen langs je ruggengraat.

Eigenlijk vatten de eerste regels van afsluiter This Isn’t Control de plaat perfect samen: "Simmering songs never get plain / Tinsel dreams , sweet lemonade". ‘Second Hand Rapture’ is inderdaad nergens saai, doet dromen van klatergoud en heeft de smaak van zoete limonade. Wij krijgen er niet genoeg van.

MS MR speelt deze zomer op Pukkelpop.