MSTRKRFT - Fist Of God
Dim Mak Records
Als je beroemd wil worden in de elektroscene, dan moet je eerst en vooral veel remixes maken. Ook voor MSTRKRFT was dit een eerste stap in hun parcours. Ze bewerkten met veel succes Bloc Party, The Gossip, Goose, Chromeo en natuurlijk D.A.N.C.E. van Justice, maar hun eerste album 'The Looks' werd met minder enthousiasme onthaald. Het was dus uitkijken geblazen naar poging nummer twee: ‘Fist Of God’.

MSTRKRFT wil voor deze tweede zit geen risico’s lopen en nodigt daarom een horde gastzangers uit. Zo passeren John Legend, Ghostface Killah (Wu-Tang Clan), E-40 en Isis (Thunderheist) de revue. Op ‘Fist Of God’ wordt vooral flink wat afgerapt, maar dat komt de nummers vooral ten goede.
R&B zangeres Lil’ Mo mag de spits afbijten in It Ain’t Love. Op normale dagen maakt ze zoetkleverige popdeuntjes met sterren als Ja Rule, Missy Elliott en Fabolous, maar het rolletje dat onze elektroboys voor haar bedacht hebben past haar perfect. Een vette beat en vuile elektrogrooves begeleiden haar en dat levert een stevige openingstrack op.
N.O.R.E. en Isis bouwen verder een feestje in Bounce. Een ongelooflijke dancefloorkiller waarbij we het absoluut niet erg vinden dat de tekst vooral als behang dient (“all I do is party aha aha / so bounce low / so bounce high”). Ook bij single Heartbreaker met John Legend kan geen kleine teen blijven stilzitten. De soulstem van Legend is perfect gecast voor dit nummer en doet dankzij de beats zelfs denken aan Sam Sparro.
Hetzelfde gevoel krijgen we bij So Deep en Breakaway waarop Jamal (van The Carps) de vocalen invult. In So Deep loopt dat nog zeer lekker, maar Breakaway lijkt te veel de jaren negentig achterna te hollen met typische pianootjes en een trancy saus. Denk aan de feelgoodhouse van Joe Smooths Promise Land. Geef ons dan maar de rake raps van E-40 in Click Click of de geflipte bonker Word Up waarin ook een bescheiden rol is weggelegd voor Ghostface Killah.
Hiphop en dance hebben elkaar het afgelopen jaar duidelijk weer helemaal gevonden. Niet alleen Kid Cudi, Dizzee Rascal en Armand Van Helden bewijzen dat, maar ook deze 'Fist Of God'. En we halen opgelucht adem wanneer we horen dat MSTRKRFT ‘The Looks’ weet te overstijgen en met dit album toont dat ze wel degelijk nog steeds ballen heeft. Het bedenkelijke Vuvuvu vergeven we hen dan ook met plezier want verder is dit een op en topplaat.