Nat Baldwin - In The Hollows

Western Vinyl

Rockmuziek met alleen maar akoestische viool, cello of contrabas en met af en toe een streepje percussie, is dat mogelijk ? Ja dus, want ’In The Hollows’ van Nat Baldwin is enkel rond deze combinatie opgebouwd. Alternative Rock zal wel de niche zijn waar het zal worden ondergebracht maar bovenal rijst de hamvraag : is dit experiment geslaagd ?

Wij moeten toegeven met 'In The Hollows' brengt Nat Baldwin ons – en waarschijnlijk nog vele anderen – behoorlijk in de war. Weg met alle normen die we hanteren wanneer we een nieuwe cd recenseren, weg factoren als hitgevoeligheid, sterkte van riffs of refreinen, enz. Dit is gewoon een plaat met muzikanten die met minimale middelen proberen hun artistieke ei te leggen. En dat werkt verrassend.

Van bij de opener Wasted bekent Baldwin kleur met een obsessief hamerende viool en ijle zang. Vreemd maar het werkt: de aandacht is gewekt en Baldwin houdt ze bijna steeds vast. In Knockout wordt er aangezet met een vettige contrabas en ook dat werkt. Het recept is nochtans eenvoudig: over de experimenten met contrabas, cello en viool – steeds in verschillende combinaties en met steeds wisselende solospots – laat Baldwin een soepele stem vloeien die teksten zingt over somberheid, zingeving, inspanning en uitdaging, de spanning tussen werkelijkheid en droom. Het obsessieve ritme is terug in Cosmos Pose.

In The End Of The Night kronkelt Baldwins stem solo rond enkele sobere contrabasakkoorden. We zullen het nummer niet meteen op een zomers getint radiostation horen, maar artistiek is dit ongetwijfeld verdedigbaar

Een verrassende plaat dus, we zeiden het al, maar wel een warme. Deze plaat gaat de wereld niet veranderen maar de man kan het leven van enkele fijnproevers beslist opfleuren.