Neon Trees - Habits
Mercury
Neon Trees werden in 2008 door The Killers op sleeptouw genomen en ze kregen van hen de unieke kans om als voorprogramma volle zalen op te warmen voor hen. Daarna ging het snel vooruit. Een contract bij Mercury Records, een eerste album en een succesvolle single die al in een reclamespotje werd gebruikt. The next big thing?

Neon Trees komen uit Utah, een dunbevolkte staat in het westen van de VS, vooral bekend van het ongezond hoge aantal Mormonen dat er leeft. De bandleden van Neon Trees zien er ietwat vreemd uit - vooral zanger Tyler Glenn lijkt net van een mislukte misfitsauditie te komen - en ze zijn ook alle vier oprecht Mormoon, maar verder klinken ze redelijk normaal. Misschien wel een beetje te normaal.
Het is niet echt verwonderlijk dat The Killers deze band als voorprogramma meenemen. Neon Trees klinken op 'Habits' net als de hoofdact. Hier en daar herkennen we vaag een andere invloed, maar niets klinkt erg nieuw of leidt ons genoeg af van de flow van het album. Je kan dit dan ook moeilijk een baanbrekend of origineel album noemen.
De titel is absoluut van toepassing: Neon Trees zweren immers trouw aan hun formule en wijken daar niet vanaf. Zachte stukjes, die trapsgewijs de ontploffing in het refrein voorbereiden worden voorzien van simpele teksten van een laag literair niveau (maar wel makkelijk mee te zingen) met veel, heel veel woowoo's. Dit zijn lyrics die perfect zouden passen in een gigantische arena, gezongen door duizenden fans. Maar daar zijn ze dus nog niet.
Toch zijn er zeker een aantal aangename melodieën te horen op 'Habits'. Tyler Glenn is een getalenteerd vocalist met een krachtige stem, ook al lijkt het bezwaarlijk nodig om in elk refrein zo overdadig met woowoo's en ooh baby's te strooien. De muzikanten zijn competent en doen wat er van hen verwacht wordt: ze construeren de sfeer die nodig is voor dit genre, ze brengen extra melodie ten berde en ze houden het geheel energetisch en dansbaar. Dat Glenn zo uitdrukkelijk vooraan in de mix zit zal wel eigen zijn aan het vak, vermoeden we.
'Habits' is een respectabel debuut. De meeste songs zijn adequaat. Het probleem is dat we niet echt weten waar ze beginnen en waar ze eindigen. Het album is gelukkig vrij kort, want na tien liedjes hebben we het wel gehad. Neon Trees hebben potentieel, maar voorlopig zijn ze nog niet echt een groot licht.