Nick Cave & The Bad Seeds - Live From KCRW

Bad Seeds Ltd.

‘Live From KCRW’ werd opgenomen tijdens een eerder rustige week tussen de twee Coachella-optredens van The Bad Seeds en de relatieve rust lijkt de band - hier in minimale bezetting – deugd te doen. Demonische gedrevenheid maakt hier plaats voor ingetogenheid, cynisme voor berusting. Het resultaat is een ontspannen concert dat verrast door zijn rust, maar niks inboet aan intensiteit.

“Hij heeft alles gespeeld wat ik wou horen”, juichte Maarten Devoldere van Balthazar na de indrukwekkende Bad Seeds-show tijdens het Beauregards Festival vorige zomer. “Deze tour is te lang ”, had The Bad Seeds-tourmanager ons enkele uren daarvoor nochtans toevertrouwd, “We beginnen er een beetje door te zitten, en we zijn nog lang niet thuis …”

Het is onwaarschijnlijk hoe lang Cave én z’n Bad Seeds al op eenzame hoogte presteren. Ooit – in Torhout in ’89, tijdens een concert dat voor bijna de helft uit covers bestond – zagen we Nick Cave tot driemaal toe dezelfde song inzetten na twee valse starts. Ongezien, ongehoord en bijzonder indrukwekkend vonden wij dat toen, de korte broek nog maar net ontgroeid.

Meer dan twintig jaar later blijkt Cave zich vocaal en creatief (en al sedert ‘Abbatoir Blues’) op de top van zijn kunnen te bevinden. Cave smacht en hunkert tijdens Higgs Boson Blues, (dat dus eigenlijk Higgs-Englert Boson Blues had moeten heten) en voorspelt tussendoor trefzeker een tragikomisch najaar voor Miley Cyrus. 

Niets dan parels op deze plaat. ‘Push The Sky Away’ levert vier van de tien nummers, aangevuld met all-time classics en juweeltjes die zelden deel uitmaken van de Best-Of-setlist van The Bad Seeds. Zoals Far From Me, dat - in een schommelstoel, op een porch, terwijl de zon ondergaat – mijmert over onvermijdelijk gemis en relationele rampspoed.

Een enig mooi – episch en ingehouden tegelijk - Wide Lovely Eyes wordt gevolgd door Mermaids, en een prachtig, gelaten People Ain’t No Good, waarin Cave zich tegen beter weten in lijkt te verzoenen met de boodschap uit de titel.

Na Push The Sky Away storten The Bad Seeds zich nog – onvoorbereid en halsoverkop, zo lijkt het – in een wild Jack The Ripper, “A song that wasn’t on the list’.

Wat een plaat. Wat een set. Wat een band. Het lijkt onmogelijk, maar ‘Live From KCRW’ maakt – mits luid genoeg gespeeld – haast net zoveel indruk als een Bad Seeds-concert. “Some people say it’s just rock and roll, but it gets you right to your soul”. Ain’t that the truth.