Nicolas Mortelmans - Space

Rotkat Records

Als een sitar-meester zijn adressenboekje opent en daaruit namen pikt als Roland Van Campenhout, Stef Kamil Carlens, Simon Segers en Tim Vanhamel om mee te spelen op zijn tweede album, dan weet je dat je luistergoud zal delven.

En toch zijn we eigenlijk te laat met deze recensie. Nicolas Mortelmans heeft ondertussen zijn laatste concert van het jaar al gespeeld. Maar zijn plaat ‘Space’ is te meesterlijk en zijn oproep te urgent om zomaar onopgemerkt te laten blijven bij een groter publiek. De zes tracks op het album zijn dan wel zonder uitzondering instrumentaal, geïmproviseerd en – op één na – van aanzienlijke lengte, de kunde waarmee hier gemusiceerd wordt, moet bij iedereen een reactie uitlokken.

De geciteerde namen doen al vermoeden dat het hier niet om een of andere wereldmuziekplaat gaat. Er wordt geëxperimenteerd met psychedelische rock, ambient, funk en jazz, en dat op een niveau dat je zelden onder je naald legt. Mortelmans, die je ook kan kennen van bij Condor Gruppe, kan na jarenlange studie een echte meester van de sitar genoemd worden, en ook de andere muzikanten op de plaat hebben hun sporen meer dan verdiend.

Openingsnummer Same But Different lijkt met zijn titel en sound te refereren naar supergroep Condor Gruppe, die in 2018 al eens op een ruimte-expeditie vertrok op het tweede album ‘Interplanetary Travels’. Voor Mortelmans is het dus de tweede keer dat hij de ruimte ingaat.

Al kan de albumtitel ook refereren naar de ruimte die de verschillende actoren elkaar bieden in de muzikale dialogen die ze met elkaar aangaan. Over het aanzwellende ritme dat Segers in de opener neerlegt, daarbij gesteund door gelegenheidsbassist Stef Kamil Carlens, krinkelen de gitaar van Vanhamel en de sitar rond elkaar om na zeven minuten in een soort van gewichtloze toestand te belanden.

Daarin lijken we bij de start van Are You Really Here? nog te blijven hangen, wanneer vervormde sitarklanken van overal lijken te komen, maar al snel muteert dit nummer in een psychedelisch rockmonster. Dat heeft met afsluiter Trans nog een potiger grote broer, maar vooraleer je die ontmoet, komen vooral de ambientliefhebbers aan hun trekken.

Please Stop Killing, de slottrack van de A-kant, en Midnight Walk nemen je telkens mee op een geestverruimende trip, en vormen het tegengewicht voor het gebalde Funk It, waarin vooral Segers, Vanhamel en SKC zich mogen uitleven.

‘Space’ werd al opgenomen op 8 maart 2022, maar zag pas in november 2025 het daglicht. Ruimtereizen nemen nu eenmaal veel tijd in beslag, zeker? Met de plaat wil Mortelmans oproepen om ons, naar het voorbeeld van zijn groep, te verenigen in een vredevoller wereld. En laat die oproep nu toch wel meer toepasselijk zijn dan ooit!