Of Montreal - False Priest
Polyvinyl
Dat ‘False priest’ van Of Montreal gerangschikt werd onder de F in een niet nader te noemen platenwinkel zegt al voldoende over de bekendheid van de band in deze contreien. Kevin Barnes en zijn kompanen zullen nooit de bekendheid van die andere band uit Athens, Georgia evenaren. Maar dat neemt niet weg dat ze blijven zoeken naar een gat in die Europese markt.
Kevin Barnes heeft iets met Prince. Dat is niets om je voor te schamen, maar zijn ode aan Prince in de vorm van die eerste twee nummers I Feel Ya’ Strutter en Our Riotous Defects gaat wel heel erg ver. Je hoort er de hoge stemmetjes van The Artist in terug, de vertelstem uit If I Was Your Girlfriend, maar die geniale vonk ontbreekt toch.
Niet dat dit geen goede songs zijn. Of Montreal bestormt je alleen vanuit alle mogelijke hoeken. Het wordt de luisteraar met andere woorden helemaal niet gemakkelijk gemaakt. Vergelijk het met de hoes van de cd, die ook overladen wordt met allerlei symbolen en figuren. Je kan er uren naar staren, maar er iets uit opmaken blijft moeilijk.
Vanaf Coquet Coquette wordt de luisteraar iets meer ademruimte gegund. En dat is maar goed ook, want de overdaad aan informatie die in de eerste twee nummers tentoongespreid wordt de hele cd lang blijven verwerken zou net iets te veel van het goede geweest zijn. Dat neemt nog niet weg dat Of Montreal nog steeds enkele kilometers boven de dagdagelijkse wereld lijkt te zweven. Titels als Godly Intersex spreken in dat opzicht al boekdelen.
Liedjes als Enemy Gene ademen de nieuwe romantiek van de jaren tachtig en passen als dusdanig volledig in het universum van deze band. Wie Of Montreal al eens live heeft gezien, weet dat ze ook daar wel eens boven de werkelijkheid durven uitstijgen. En dat bedoelen we dan niet alleen muzikaal: ook de show (kleding, performance, …) past daar volledig bij.
Maar wie dus die eerste paar nummers overleeft, zal tot de vaststelling komen dat ‘False Priest’ een prima popalbum is met songs, die nooit als alledaags kunnen omschreven worden, die af en toe al eens een scherpe riff durven laten horen (Famine Affair) of de balladesfeer opzoeken (Casualty Of You) en toch nog weten te boeien.
Het gaat de goede kant uit met Of Montreal. Misschien dat de medewerkers van hoger vermelde platenwinkel de volgende plaat wel op de juiste plaats doen terechtkomen. Nu moet u ook nog de weg daarnaartoe doen vinden natuurlijk.