Old Crow Medicine Show - Tennessee Pusher

Nettwerk

Schoenmaker blijf bij je leest, een oude wijsheid en garantie voor een stabiel bestaan. Maar artiesten, die van onbescheidenheid hun beroep hebben gemaakt, vinden wel eens dat ze het aan zichzelf verplicht zijn om die regel aan hun laars te lappen, vaak tot meerdere eer en glorie van hun kunst. Ook de bluegrass-nostalgici van Old Crow Medicine Show proberen op 'Tennessee Pusher' hun palet wat te verbreden. Maar soms heeft grootvader gelijk...

Op de hoes van 'Tennessee Pusher' staat een foto met grove korrel van een niet te dateren pickup die zich met de koplichten aan een weg baant door het halfduister. Het suggereert de Verenigde Staten tijdens de jaren dertig, toen de Dust Bowl immense stukken landbouwland kaal blies.

Zeer toepasselijk, want Old Crow Medicine Show heeft naam gemaakt met muziek die niet veel verschilt van de bluegrass uit die tijd. We spreken over een volledig akoestisch gezelschap met banjo's, gitaar, contrabas en mondharmonica, over ouderwetse waarden als instrumentbeheersing, samenzang en respect voor de traditie. Dat alles geïnspireerd op de volksmuziek van blanke arme boeren uit de Appalachen.

'Tennessee Pusher' is een poging om uit dat karkas van nostalgie te breken, al worden we nu ook weer niet bedolven onder sampels, elektronica of zelfs maar een elektrische gitaar. We moeten het doen met af en toe een Dylanesk orgeltje en wat slagwerk, verder blijft alles qua instrumentarium grotendeels bij het oude. De songs zelf wijken echter (voorzichtig) af van de gekende bluegrass-structuren en bevatten elementen uit country en rock-'n-roll.

Dat gaat redelijk goed bij de up-tempo nummers. Opener Alabama High Test, dat doet denken aan Steve Earle & The Del McCoury Band, is recht voor de raap en opwindend, Humdinger is een amusante sneer naar rechts Amerika en Mary's Kirchen is hoogst genietbare laid-back rockabilly.

Toch boeit vooral de indrukwekkende muzikale kunde van de bandleden, dan wel de naakte inspiratie van de songs of de frisheid van het geluid. Zo zouden we er met plezier een arm en been voor veil hebben om te kunnen zingen zoals op The Greatest Hustler of All (Stembereik! Intensiteit!).

Het nummer zelf is echter niet meer dan een half geslaagde country-pastiche, opgebouwd rond de even uitgesponnen als melige vergelijking van de vrouw als ritselaar die uit is op het mannenhart. En het is uiteindelijk de zoutloze soul van ballads als Motel in Memphis en Tennessee Pusher die 'Tennessee Pusher' definitief de das om doet.

Die van Old Crow Medicine Show schitteren dan misschien wel wanneer ze traditionele bluegrass nieuw leven inblazen, maar diepgravende of grensverleggende songs schrijven kunnen ze niet.