Paatos - Breathing

Glassvillle Records

De totaalsound van Paatos is niet van de dichtgetimmerde soort die de luisteraar naar adem doet happen. Hun progrock is er niet op uit om te verbluffen met technische bravoure, maar wel om je in een gevoelsstemming onder te dompelen.

Ontstaan in 2000, wordt Paatos weleens beschouwd als een van de post-progressieve pioniers, maar what's in a name? Wij noemen dit gewoon Artrock, in de lijn van Porcupine Tree met wie de Zweden in 2006 door Europa tourden.

Anderhalf jaar is er gewerkt en geschaafd aan 'Breathing', en intussen moest de nieuwe bassist zich inspelen. Voor het kwartet uit Stockholm werd het geen wandeling in het park.

Na drie studioalbums en één liveplaat is de drang om zich te bewijzen nochtans misschien wat kleiner, maar de keuze voor het nieuwe Glassville Records lijkt toch een statement dat ze artistiek niet op hun lauweren willen rusten.

De muziek bezit een natuurlijke flow en souplesse. Dat is in de eerste plaats de verdienste van de ritmesectie Ivarsson-Nettermalm. 'Breathing' is bovendien geen opgeblazen productie. Klanken en stemmen groeien organisch naar elkaar toe. Knap toch hoe men zoveel oog heeft voor het detail zonder de samenhang te verliezen. De opname zorgt er trouwens voor dat de dynamische accenten nog versterkt worden.

De zang van Petronella Nettermalm is zo naturel, nergens moet ze een register forceren. Haar stem doet denken aan Annie Haslam van Renaissance. In haar eentje kan ze een refrein naar de sterren zingen.

Lijnen worden uitgezet zonder dat de band zich verliest in te veel noten. De nadruk ligt immers op sfeer, mede dankzij de inbreng van mellotron en cello. Peter Nylander is een gitarist met een subtiele frasering, hij zal zich niet onnodig opdringen.

Dit jaar gaat Paatos op tour door Europa, in het gezelschap van Riverside en The Pineapple Thief. Misschien is er in het najaar een doortocht door ons land gepland? De herfst zou in ieder geval het perfecte decor zijn om deze eersteklassewijn te savoureren.