Paloma Faith - A Perfect Contradiction

Sony

Het derde album van de Britse zangeres en actrice Paloma Faith ‘A Perfect Contradiction’ is net uit. Opmerkelijk is de single die eraan voorafgaat: Can’t Rely On You werd geproducet door niemand minder dan hitmaker Pharrell Williams. Het volledige album werd opgenomen in New York en het merendeel van de productie was in de handen van Plan B, Raphael Saadiq en Stuart Mathewman.

Can’t Rely On You is alvast een uitstekende single. Paloma’s zwoele soulstem, de backings van Pharrell en een heel knap bedacht synthpartijtje maken van dit nummer een echte meezinger. Te meer door het pakkende refrein.

Dat er soul te bespeuren valt op de albums van deze jongedame is een understatement. Het hele album baadt erin. Nummers als Take Me, het wonderbaarlijk mooi gezongen Other Woman en Taste My Own Tears met zijn jazzy blazers bestaan telkens uit een goede portie Motown met herkenbare croonerzang.

Met de ballade Only Love Can Hurt Like This, een nummer over de overdosis van een heroïnegebruiker, toont de zangeres te beschikken over het doorleefde en bloedmooie stemgeluid van iemand als Amy Winehouse.

Haar voorliefde voor vintage soul komt het meest tot uiting op Love Only Leaves You Lonely, dat het sterkst aanleunt bij de ballades van vorige albums en waarbij de ziel van soulzangeressen als Dionne Warwick en Billie Holliday niet veraf lijken.

Het meer uptempo Mouth To Mouth  en Impossible Heart doen een discogeluid oplaaien en brengen je terug naar de seventies op de dansvloer van de New Yorkse Club 54. Opvallend is wel dat dit geluid slechts hier aanwezig is en nergens anders op het album terugkomt waardoor deze nummers een beetje uit de toon vallen tussen het gros van de met soul doorspekte producties. Toch doen de songs, als je ze los van de plaat koppelt, je snel beseffen dat dit bijzonder goede producties zijn.

Het lijkt wel of Paloma Faith in het verkeerde tijdperk is geboren met haar soulstem en retrogeluid. Tegelijk ontbreekt het haar aan een verrassingselement. Niet dat dit stoort, maar het zou wel leuk zijn dat na de retrosoulrevival van artiesten als Amy Winehouse, Duffy en Adele een artiest(e) zou opstaan die iets geheel nieuws zou brengen in dit genre. Maar voorlopig stellen we ons tevreden met de elf liedjes van ‘A Perfect Contradiction’.