Pantha Du Prince - Elements Of Light

Rough Trade

Klokken, bellen en zelfs een heuse beiaard. Wat begon als een toevallige ontdekking van Hendrik Weber, de man achter Pantha Du Prince, is uitgegroeid tot een heuse plaat samen met het zeskoppige The Bell Laboratory. Een beetje zoals Jack Whites poging om met Aluminium enkele White Stripes-nummers onder te dompelen in de klassieke wereld van het orkest. Maar dan wat beperkter en minder bombastisch.

Zomer 2010. Hendrik Weber bespreekt in Oslo een op til zijnd project met enkele lokale medewerkers wanneer de klanken van een orgel hem vanuit de verte komen aangewaaid. Weber is zo onder de indruk van die klanken, dat hij een drie ton wegend orgel van Denemarken naar Duitsland laat verschepen en de bewuste beiaardier uit Oslo, Vegar Sandholt, en vier andere percussionisten/muzikanten samenbrengt in een 'bellenlaboratorium'. En daar is 'Elements Of Light' nu het resultaat van.

Op die plaat dient opener Wave voor niets anders dan een kennismakingsrondje. Sandholt warmt de zachtjes aan elkaar geregen plaat op met belletjes en wat klinkende glazen.

Bovendien begint het geheel in Particle te tikken als een raderwerk, en voor je het weet zit je zelf mee te knikken op een heerlijk dreigende beat die als een bonkend basshart opkomt. Nog enkele koebellen en andere percussie-instrumenten erbij zorgen voor het spreekwoordelijke bos en de bijgevolg verdwenen bomen.

In de twaalf minuten die het nummer telt, ondergaat het wel eens een gedaanteverandering. Op sommige punten is het amper nog herkenbaar aan zichzelf, en wanneer Photon nadert, valt de boel onverwachts weer stil.

Niet veel later is de luchtbel van glockenspiel alweer opgeblazen en kan er moeiteloos aangesloten worden. Dat heeft het hele album wel, een glasheldere structuur. Misschien daarom ook dat deze Photon enkele maanden geleden als voorsmaakje werd uitgepikt.

In Spectral Split duurt het wel een tijdje voor die structuur goed zit, want zeventien minuten zijn absurd lang. Bijna saai lang, ondanks de exotische toets die we eerder op de plaat nog niet meekregen. Spijtig dat die pas halverwege het nummer komt binnenwaaien, ze leukt veel op.

Afsluiter Quantum laat de tikkende tendens weer voor wat ze is, waarmee het de cirkel rond maakt. Ook in de opener was die namelijk nog niet aanwezig.

Webers bellenlaboratorium is een experiment met een hoge instapdrempel, maar al bij al een laag risico. Wie volhoudt, kan hier van genieten!