Peaches - I Feel Cream
XL Recordings
We geven het toe; elektro is nooit ons 'ding' geweest. Maar aangezien we voor alles openstaan, gaat ook de nieuwe cd van Peaches gezwind de speler in. En voorwaar, in tegenstelling tot de verwachting verdwijnt het album niet meteen naar de verste uithoek van de platenkast. Integendeel, ‘I Feel Cream’ wordt voorlopig binnen handbereik gestockeerd, tussen onze andere favorieten.

Peaches is geen doetje en wil daar ook nu niet voor doorgaan. Een blad voor de mond nemen heeft ze nooit gedaan, en subtiliteit is ook niet bepaald een van haar kwaliteiten. Daarmee steekt ze nogal schril af tegen de huppelkutjes die de eendagshitjes van het moment meelippen op MTV.
Met ‘I Feel Cream’ kiest deze ongekroonde Canadese prinses van de donkere elektro niet echt voor een stijlbreuk, al zijn de nummers wel toegankelijker geworden. Het hoeft duidelijk niet meer allemaal zo extreem te zijn. Uiteraard zijn er nog de nodige allusies op allerlei seksuele handelingen en lichaamsdelen, maar het geheel krijgt een meer poppy kleedje.
Wellicht zullen diehards precies daarom brandhout willen maken van de nieuwe Peaches, maar dat zou naar onze mening iets te eenvoudig zijn. Er steken immers nog steeds behoorlijk scherpe weerhaakjes uit deze songs. En dat geldt niet alleen voor de muziek (in More zitten bijvoorbeeld partijen die als een welgemikte breipen je hersenen van oor tot oor doorboren), maar ook voor de teksten (bij I Feel Cream hoeft geen tekeningetje te worden gemaakt).
Nieuw is dat Peaches ook behoorlijk gevoelig uit de hoek kan komen. Lose You moet een van de meest gevoelige nummers zijn die ze ooit heeft geschreven. De muziek is uiterst kwetsbaar, maar daarom niet minder mooi. Een liedje lang trekt deze (schijnbaar) keiharde dame haar harnas uit, om zich van haar meest intieme kant te laten zien.
Het dient wel gezegd dat de spanning op deze plaat niet helemaal tot het einde draagt. Naargelang de plaat vordert, ebt de spanning in de muziek wat weg. Maar ook heel wat andere platen hebben daaronder te lijden, en dus vergeven we het Peaches in dit geval graag. Die eerste pakweg zeven nummers hebben tegen dan immers al lang het pleit gewonnen.
Inderdaad, we moeten onze mening over elektro herzien. Of het moest zijn dat Peaches met deze plaat een andere koers heeft uitgezet. Iets wat we zelf stellig betwijfelen...