Pere Ubu - Lady From Shanghai
Fire Records
Een dansplaat, dat is 'Lady From Shanghai' volgens de eens corpulente frontman David Thomas. En dat is best ironisch, want de zeventiende Pere Ubu-plaat verschijnt exact vijfendertig jaar na het meesterlijke debuut 'The Modern Dance'. Maar geloof er niet te veel van. Avant-garde-rock was en is Ubu's dada.
'Lady From Shanghai' heeft zelfs meer raakvlakken met 'The Modern Dance' dan pakweg 'Cloudland' uit 1989. Maar net zoals hoorbaar was op 'Cloudland', houdt Thomas de vinger aan de pols van de hedendaagse muziek. Het Pere Ubu-karakter is onverzettelijk, dat is zeker. Maar een song als And Then Nothing Happened heeft iets van moderne punk à la Future Of The Left. En de drone van cimbaalgetik en stereo-effecten, centraal in Happened, verspreidt een walm die Pantha Du Prince en Tortoise voor de geest roept.
The Carpenter Sun bevindt zich op dezelfde experimentele hoogte. Het is een drumloze geluidschaos, waartegen Thomas met onverstoorbare, slaperige stem poëzie van de zuiverste soort reciteert. Je kan proberen daarop te dansen, maar wel op eigen risico. Wij adviseren eerder een pretpakket met hoofdtelefoon en zwaar bier.
En je moet tegen repetitie kunnen, want Thomas heeft er geen problemen mee om door te drammen op tekstregels tot je ze achterstevoren kan opzeggen. Feuksley Ma'am, The Hearing is opgetrokken uit samples van een walkie-talkie. Een nerveus ritme houdt er de vaart in. Achtergrondlawaai komt en gaat. Het brengt je "On the outskirts of Nowhere / On the bottom for Forever", zoals Thomas jammert in Mandy.
Drie nummers ver op 'Lady From Shanghai' brengt Mandy voor het eerst een degelijk rockritme: krautrock met een extra dosis swing, met dank aan drummer Steve Mehlman. Nu moet je weten dat David Thomas een bizar stemmetje heeft dat tegelijk ongevaarlijk en duivels klinkt. In het steeds terugkerende "Won't you come out and play with me, Mandy?" komt de psychopaat in hem naar boven.
Ook Musicians Are Scum is niet meteen ouderlijk advies verpakt als songtitel. Thomas is zelf muzikant en maakt gretig gebruik van die verzachtende omstandigheid: "Why don't you get in line with all those others whose lives I have ruined? (...) Musicians are scum. I tought I'd made this clear from day one." Gitzwarte humor, noemt men dat.
En daaronder valt ook Thanks, Pere Ubu's anarchistische lezing van Anita Wards Ring My Bell (met knipoog naar The Beatles): "You can go to hell, ma belle." En dat van dat dansen was ook maar om te lachen. Pere Ubu maakt er zelfs een statement van. "Smash the hegemony of dance. Stand still." Dat laatste lappen Thomas en zijn band alvast aan hun laars. ‘Lady From Shanghai’ is niet van gisteren.