Pieter Embrechts - Onderwoud

Rookoo Records

Twaalf jaar geleden hebben wij de Nederlandstalige debuutplaat van Pieter Embrechts werkelijk grijs gedraaid. Ook heden ten dage grijpen wij nog vaak terug naar ‘Maanzin’. Vanaf nu kunnen we echter afwisselen want na al die jaren is er met ‘Onderwoud’ eindelijk een vervolg.

Als je vooraan staat als de talenten uitgedeeld worden en je bijgevolg ook nog acteert in theater, op televisie en in bioscoopfilms, daarnaast nog presenteert op Canvas én Ketnet en je met El Tattoo Del Tigre en The New Radio Kings nog wat muzikale eieren kwijt wil, kan het dus al eens gebeuren dat een tweede Nederlandstalige plaat even op zich laat wachten. Ons geduld werd dus danig op de proef gesteld, maar het lange wachten lijkt de moeite te zijn geweest.

Op ‘Onderwoud’ slaat Embrechts een nieuwe weg in. Daar waar ‘Maanzin’ nog speels was en bij momenten springerige nummers bevatte zoals Shaken In De Living, Respect en Maria, kiest hij nu consequent voor een iets donkerdere stemming waarbij maturiteit melancholie en breekbaarheid sterk aanwezig zijn. Uiteraard blijven de glasheldere diepe stem en spitse, sterk en vloeiende teksten de rode draad doorheen alle nummers.

De plaat is bovendien een dubbelaar geworden. Embrechts had tweeëntwintig nummers opgenomen en daarvan zijn er achttien op ‘Onderwoud’ terecht gekomen. Het eerste deel van het tweeluik kan samengevat worden als electropop. Voor de elektronica deed Embrechts beroep op Arne Van Peteghem van Styrofoam. Deel twee bevat langere pure songs die zich als verhalen laten vertellen. Veel van deze nummers speelde Embrechts reeds live tijdens zijn theatertour ‘Apenbloed En Engelengezang’ waardoor er twee livenummers op deel twee staan.

De frisse openingssong Zomernachten doet je onmiddellijk naar meer verlangen. Het daaropvolgende Tenonder is een grote realitycheck met allerlei verwijzingen naar de huidige vluchtelingenstroom. Laat Mij Gaan is niet toevallig een van de vooruitgestuurde singles. Dit nummer heeft alles wat een popsong moet hebben: een goede intro, opbouwende strofes en een climax in het refrein. Rauw, maar mooi en balancerend tussen hoop en wanhoop is dan weer wat we voelen terwijl we naar Ze luisteren.

Het voor ‘Kleur In E-mineur’ van Radio 1 geschreven nummer Alles Blijft Stil is gebaseerd op ‘Spooning Couple’ van Ron Mueck en is een duet met Amaryllis Uitterlinden. De combinatie van spanning en genegenheid die het kunstwerk zo typeert is perfect te herkennen in het nummer.

Ook de herinterpretaties van andere nummers zijn zeer zeker de moeite. Dansen In Het Donker is een intieme hertaling van Dancing In The Dark van Bruce Springsteen, Hier In Borgerhout een frisse lokale versie van In The Neigbourhood van Tom Waits en voor het door de heerlijk vette saxpartij gedragen en licht brutale Pas Dan leende Embrechts een gedicht van Freek De Jonge.

Met Als Het Kon laat de plaat zich zachtjes instoppen. ‘Onderwoud’ is een consistent schoon album waar we opnieuw veel plezier aan zullen beleven. Als er twaalf jaar nodig is om een parel van een plaat te maken, dan is dat ons het wachten meer dan waard.