Pinback - Information Retrieved

Temporary Residence Ltd.

Het Amerikaanse Pinback is na een stilte van vijf jaar terug. Sinds gitarist-zanger Rob Crow en bassist Armistead Burwell Smith IV - Zach Smith voor de vrienden - aan het einde van het vorige millenium debuteerden met het magistrale 'This is a Pinback CD', kennen we de ingrediënten van een goeie Pinback-plaat: kabbelende gitaarlijntjes, een strakke drum en gevoelige zangpartijen. Ook op 'Information Retrieved' is het weer van dat maar overtuigen doet het duo deze keer niet.

Eerst het goede nieuws: 'Information Retrieved' is al vanaf de eerste noten Pinback pur sang, voor de fans een leuk weerzien dus. Het minder goede nieuws is dat hun laatste wapenfeit niet kan tippen aan vroegere klassiekers. Er valt geen nieuwe Loro of Penelope op dit album te bespeuren. Zelfs op 'Autumn of the Seraphs' uit 2007 wemelde het nog van de indiepareltjes. Denk maar aan nummers als From Nothing to Nowhere en het grijsgedraaide Good to Sea.

Niet zo op deze plaat waar middelmaat koning is. Opener Proceed to Memory is verre van slecht maar wij moesten constant aan Sting denken. Sting godbetert! En dat geroep in het refrein wordt na ettelijke luisterbeurten zelfs ronduit irritant. In diezelfde categorie: Drawstring, dat nog het gezelschap krijgt van een herfstige pianoriedel. Maar meer dan achtergrondmuziek is het niet en een Pinback-album onwaardig. Ook His Phase - met dat eighties-gitaartje - en A Request zullen niet snel op een 'Best Of' belanden.

Is het dan allemaal kommer en kwel? Gelukkig niet, hier en daar valt wél wat lekkers te rapen. De valse trage Sherman is midden in de roos: een refrein met weerhaakjes en een gevoelige Crow die het beste van zichzelf geeft, meer moet dat niet zijn. Ook het jazzy Diminished en het door een gejaagd getokkel voorgestuwde Glide zijn van uitstekende makelij. En afsluiter Sediment zou niet misstaan hebben op 'Autumn of the Seraphs'.

Pinback recycleert op 'Information Retrieved' zijn herkenbaar geluid en dat vinden wij allerminst erg. Minder aangenaam is dat de heren uit San Diego blijkbaar inspiratie missen om goede songs uit de mouw te blijven schudden. Na een pauze van vijf jaar hadden we meer verwacht dan een halve goede plaat.