Pixies - EP2
eigen beheer
Pixies mogen dan niet meteen zin hebben om een nieuw album op te nemen, ze spuien nieuw materiaal aan een hoog tempo. In juni verscheen de puike nieuwe single Bagboy en in september volgde een ep met vier nieuwe nummers waarvan Bagboy er verrassend genoeg géén was. AEn als je je ep de naam ‘EP1’ meegeeft dan kan je er gif op innemen dat er ook nog wel een ‘EP2’ aan zit te komen en die mag het muziekjaar 2014 op gang trappen.

Wie Pixies live in AB zag het voorbije najaar zag het: het vuur is terug, de dadendrang is terug en het nieuwe materiaal nam een prominente plaats in de setlists van de voorbije tournee in. Sterker nog: drie van de vier nummers die een plaats hebben gevonden op ‘EP2’ werden ook al regelmatig live gebracht.
Het siert Pixies dat ze na jarenlang niet onder stoelen of banken te hebben gestoken alleen nog maar te touren voor een verzameling dode Amerikaanse presidenten op papier, ze nu weer nieuw werk willen brengen. Niemand had het nog verwacht, niemand had er nog op gehoopt, maar nu het zover is, wordt het afgekraakt. Dat was althans het lot dat ‘EP1’ onderging. Akkoord, Another Toe In The Ocean was een kleine draak, maar What Goes Boom was een lekkere rocker en Indie Cindy een prachtig liefdesliedje met stekels.
Ook over ‘EP2’ kunnen we wel positief zijn, maar niet eenduidig. Aan de positieve zijde vinden we Blue-Eyed Hexe, de nieuwe vooruitgestuurde single. Het is het meest typische Pixies-nummer op de nieuwe ep. Een scheurende gitaar die de single op gang trekt, de stilte die ook als een instrument wordt gebruikt en een krijsende Frank Black.
Ook knap is Greens And Blues. Black noemde het nummer al “een nieuwe Gigantic”, zonder het daarvoor over kwaliteit te hebben. Net als Gigantic ziet hij Greens And Blues als een soort afscheidslied, ideaal om een set mee af te sluiten. Waar Indie Cindy het lieflijke liedje was op ‘EP1’ is Greens And Blues dat op deze ‘EP2’. Het is een zeer traditioneel rocknummer, maar tegelijk iets dat je steeds opnieuw wil horen en dat ontegensprekelijk aanstekelijk is. Een nieuwe Gigantic is per definitie minder goed dan het origineel, maar knap is het zeker.
Aan de meer negatieve zijde dan vinden we de twee overige nummers, Magdalena en Snakes. Snakes is het resultaat van een jamsessie tussen Frank Black en Joey Santiago en het enige nummer dat nog niet live is gebracht wegens nogal moeilijk. De song zelf is allesbehalve moeilijk en klinkt nogal glad, maar de prijs voor song waarin niets lijkt te gebeuren gaat toch naar Magdalena.
Twee goeie en twee minder goeie nummers is de oogst voor ‘EP2’. Samen met Bagboy, Indie Cindy, What Goes Boom en de recente liveshows maakt dat toch dat we blij zijn met de wedergeboorte van Pixies.
Op zaterdag 5 juli spelen Pixies op Rock Werchter en na ‘EP2’ zouden er ep's nog volgen. Wanneer en hoeveel precies, dat blijft voorlopig een groot vraagteken.