Pixies - Indie Cindy

Pixiesmusic

Pixies hebben een nieuwe plaat uit, hun eerste sinds Trompe Le Monde uit 1991, Laat ons toe om dat meteen te nuanceren: diegenen die de groep sinds hun wederopstanding hebben gevolgd gaan bitter weinig nieuws terugvinden op deze 'Indie Cindy'. De toverformule is de volgende: men neme 'EP1' + 'EP2' + 'EP3' en men voege Bagboy toe en een nieuwe langspeler is klaar. Een beetje makkelijk? Wel, ja.

Tegelijkertijd met 'Indie Cindy' werd 'EP3' op de markt gebracht waar we de drie nummers op terugvinden die we van deze langspeler nog niet kenden. 'Indie Cindy' is dus meer een verzamelaar waar hooguit wat mee met de songvolgorde is geschud dan de nieuwe langspeler waarvoor men 'Indie Cindy' wil laten doorgaan en dus vooral interessant voor diegenen die de ep'tjes aan zich hebben laten voorbijgaan.

 

De groep heeft heel wat kritiek mogen slikken wat de kwaliteit van hun nieuwe nummers betrof en veel airplay zat er ook al niet in. Zelfs een zender als Studio Brussel die toch regelmatig een klassieker van Pixies door de radiogolven richting huiskamers en autoradio's sturen, lieten het nieuwe materiaal van de bij leven en welzijn legendarische groep zo goed als volledig links liggen.

 

Is dat nieuwe materiaal dan echt zo verschrikkelijk? Neen, maar net als bij de ep'tjes kunnen we hier opmerken dat de kwaliteit van het nieuwe materiaal wel erg wisselvallig is. Als de wedergeboren Pixies goed zijn, zijn ze meteen heel erg goed (zoals in het als allereerste vrijgegeven nieuwe nummer Bagboy dat nu toch een plaatsje heeft gekregen op 'EP3' of in het lieflijk, maar toch snijdende titelnummer Indie Cindy).

 

Ook als de gitaren weer helemaal loos mogen gaan zijn Pixies nog steeds heerlijk. Wie What Goes Boom een zwak Pixiesnummer durft te noemen zeurt om te zeuren en ook Blue Eyed Hexe laat ons de brulboei Frank Black horen, alsof er helemaal geen zesentwintig jaar is gepasseerd sinds hun bejubelde debuut.

 

Ook als het allemaal wat subtieler en melodieuzer mag zijn, kunnen Pixies het nog. Greens And Blues is daar op deze plaat het beste voorbeeld van. Helaas werkt het niet altijd, want Magdalena 318 en het nieuwe Silver Snail zijn naar de saaie kant.

 

Maar misschien moeten we het hier vooral over de nieuwkomers hebben, 'EP3' dus. Bagboy kenden we al een tijdje en die song krijgt op het derde ep'tje het gezelschap van Silver Snail (zie hierboven), Ring The Bell en Jaime Bravo. En dat maakt 'EP3' de minst baanbrekende van de drie. Ring The Bell is het dichtst dat Pixies (hopelijk) ooit bij pop zullen komen en Jaime Bravo doet wel zeer doorsnee aan.

 

En daarmee is 'Indie Cindy' toch vooral een wisselvallige verzamelplaat geworden die na track nummertje zeven rustig afgezet kan worden. Een aardige bonus voor wie 'Indie Cindy' in de deluxe versie koopt is een extra schijfje met dertien live tracks. En een extra verrassing van Pixies is het nieuwe nummer Women Of War dat ze vrijgaven op Record Store Day. Zolang Pixies ons op manieren als deze blijven verrassen, zullen wij interesse blijven tonen.

 

Pixies spelen komende zomer op Rock Werchter.