Plaid - Scintilli

Warp Records

De term IDM (Intelligent Dance Music) gebruiken we eigenlijk al een tijdje niet meer. Begin jaren negentig wilden we graag kunnen duiden dat we het niet over een lompe dansvloerstomper hadden, maar wel over een goed doordachte experimentele elektronicaplaat. Plaid kreeg die term samen met onder andere Autechre en Aphex Twin als eerste opgeplakt. Sindsdien blijven ze de vernieuwing opzoeken, zoals op deze ‘Scintilli’.

Als twee padvinders die eindeloos op zoek zijn naar de verborgen schatten van Ramses II, blijven Andy Turner en Ed Handley met short en tropenhoed graven naar nieuwe geluiden en interessante structuren. In hun beginjaren waren er nog veel funk- en hiphopinvloeden te ontwaren, maar op de laatste albums werd hun sound grilliger. Met ‘Spokes’ als hoogtepunt. Op ‘Greedy Baby’ leek er al meer licht door de donkere stapelwolken te schijnen.

Misschien ligt het aan de twee soundtracks (‘Heaven’s Door’ en ‘Tekkonkinkreet’) die Plaid vijf jaar zoet gehouden hebben, maar ‘Scintilli’ trekt zijn geluid opnieuw meer open. Weerbarstige elektronica gaat op het nieuwe album hand in hand met ambient en dance. Al moet je natuurlijk opletten met die termen.

Als teaser kwam een tijd geleden al 35 Summers uit. Geen beats, wel een in sprookjesachtige sferen gehuld klankenlandschap (check de videoclip!). In diezelfde dromerige context kun je Craft Nine plaatsen. Ook Missing, dat het album opent, zoekt rustigere momenten op. De ijle, zweverige stemmen en de bewerkte gitaarpingels geven het nummer haast een Enya-feeling. Plaid maakt er zich gelukkig niet zo snel van af en laat de melodie begeleiden door een houtworm die z’n weg zoekt in een oude eik.

Unbank gaat helemaal de andere richting uit. Met een reeks vervormde Oosterse vocalen en uptempo beats bouwt Plaid een meeslepende dancetrack op die niet misstaan had op de filmscore van 'Slumdog Millionaire'. Op Founded worden weer de vocalen en de gitaar gecombineerd, maar worden de beats eerder gesuggereerd. Het levert in elk geval een beklijvend nummer op.

Meer “traditionele” Plaid tracks zijn het uitstekende Eye Robot dat als een alles verpletterende sloopmachine om zich heen spartelt en Sömnl en Upgrade die weer helemaal de IDM-kaart trekken. Audiofielen hebben daarmee hun portie zelfbevrediging voor deze maand op de hand. Verder klinkt Plaid vooral weer een pak kleurrijker. Ze trappen op ‘Scintilli’ een paar keer onverwacht richting doel, maar ze scoren wel steeds. Nice one.