Pornorama - Under The Second
Green L. F. Ant Records
Pornorama is de ietwat misleidende en vooral opvallende naam van de veelbeloofde Belgische powerrock ’n rollband die ondertussen alreeds zijn debuutplaat ‘Under The Second’ op ons losliet. Benieuwd als we zijn, konden we de mogelijkheid om dit album eens goed onder de loep te nemen natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan.
Misschien deed de naam Pornorama al een belletje rinkelen, maar laten we hier voor de leken toch nog maar eens duidelijk stellen dat we het wel degelijk over een muziekgroep hebben. De uitdagende groepsnaam én cd-cover zijn goede middelen om meteen de aandacht te trekken en je als band te kunnen afscheiden van de grote massa andere artiesten. Om deze tactiek te doen lukken, moet je natuurlijk ook wel in staat zijn het publiek ervan te overtuigen dat je deze aandacht waard bent door middel van je muziek. Dit is hier zeker geen probleem aangezien Sebastian Omerson, Jurgen Dewaele, Michel Vaneste en Maarten Keteleer, beter gekend al de vier leden van Pornorama, hierop met alle gemak een voldoende halen.
Het feit dat ze met dit eerste album zelfs niet één keer verveling of desinteresse benaderen is echter niet enkel toe te schrijven aan de kwaliteit die ze brengen, maar ook aan de zeer goede opbouw die aanwezig is op de cd. Ook de verscheidenheid die tussen hun songs, weliswaar nog binnen hun genre, is terug te vinden, helpen eentonigheid te voorkomen. Zo zijn er zowel ontspannen en zomerige ‘feel good’-nummers als snelle, energierijke songs met noise-uitspattingen op de plaat aanwezig, maar ook de tragere en radiovriendelijke nummers zijn zeker niet achterwege gelaten. Deze aangename luister- en dansmuziek is bovendien ook nog catchy zonder aan kwaliteit te moeten inleveren.
Nummers die een speciale vermelding verdienen, zijn de titeltrack Under The Second en Sugar, Honey Honey. Ook de opener Kicking In Side Effects en afsluiter The News zijn uitstekende nummers. De opener die ook meteen de tweede single is, is trouwens zeer goed gekozen aangezien het een idee geeft van wat Pornorama kan zonder al meteen alles prijs te geven. Wat de afsluiter betreft mag men beslist nog wat lovender zijn. In tegenstelling tot wat wel vaker het geval is, is deze laatste song geen opvuller of samenraapsel van al het voorgaande. Het geeft nog een nieuwe interpretatie van Pornorama en versterkt het album nog meer. Het spel met minimale tekst dat meer dan opgevangen wordt door de stevige en aanstekelijke gitaarpartijen is gedurfd, maar het werkt. En dat is toch nog steeds het enige echt belangrijke. Behalve deze nummers zijn er ook nog de resterende singles namelijk de eerste genaamd Better Off Dead en Eddy & Irene die de derde van vier singles is.
De conclusie is dus dat zowat de helft van het album een eervolle vermelding verdiend. Dit toont nog maar eens aan hoe stevig deze plaat wel niet in zijn schoenen staat.