Puggy - Something You Might Like
Mercury
Een Brit, een Zweed en een Fransman die mekaar ontmoeten in Brussel, een groep oprichten en er nog heel wat succes mee oogsten ook. Herman van Rompuy en José Manuel Barroso, ziehier uw gedroomd Europees promomateriaal! Op de koop toe draagt Puggy wat ouderwetse "Europese" ambitie mee en wil het de wereld veroveren. Wallonië en Frankrijk kunnen ze alvast tot hun territorium rekenen, hier in Vlaanderen moet de veroveringstocht echter nog ingezet worden.
Toeval is een van de kernwoorden in het prille bestaan van Puggy. Hoe groot is de kans dat drie kerels uit drie verschillende landen mekaar vinden tijdens hun studiecarrière in Brussel en een groep oprichten? En dan is er nog de manier waarop de zaken in beweging kwamen voor Puggy: in 2007 stond de groep vroeg geprogrammeerd op Couleur Café. Later die middag brak er brand uit in de gebouwen van Tour & Taxis, waardoor de televisieopnames van het festival beperkt werden tot net dat optreden. De Amerikanen van Incubus kregen die beelden onder ogen en vroegen terstond het trio mee op tour door Europa.
Ondanks beperkt succes in Groot-Brittannië en een sterrenstatus in Wallonië en Frankrijk is Puggy nog steeds een nobele onbekende hier in Vlaanderen. Vreemd voor een groep met Brussel als thuisbasis, maar het gebeurt wel vaker dat muziek in België in het ene taalgebied potten breekt, maar aan de andere kant van de grens geen kat interesse toont.
Puggy probeert met een goed uitgebalanceerd evenwicht tussen pop en rock over die cultuurmuur te klauteren. De instrumenten waarmee het die strijd aangaat zijn vrij beperkt: piano, bas, drum en nu en dan wat akoestische gitaar, met de stem van zanger Matthew Irons als geheim wapen. Met binnenkomer When You Know zet het meteen de toon op 'Something You Might Like': het begint très poppy, maar mondt algauw uit in een pompeus en theatraal stuk, een tactiek die regelmatig gekopieerd wordt op deze plaat.
Voor de sound wordt er uit hetzelfde vaatje getapt als van groepen zoals Keane, The Script, Mika of Jason Mraz en hoewel deze namen misschien voor wat gefronste wenkbrauwen zorgen, is Puggy zeker geen doorslagje. Hoewel het geheel erg zoetjes klinkt, krijg je soms te maken met een wrange nasmaak. Teaser bijvoorbeeld heeft een goed ritme beet, maar de combinatie zang én achtergrondzang én het drukke instrumentale verzanden in een onoverzichtelijke chaos.
Maar als het goed is zeggen we het ook: We Have It Made, een nummer dat wel wat gas terugneemt, is voorzien van een goede structuur en draagt een stevige feel-good vibe in zich mee. Verder is ballad I Needed You dan wel wat stroperig, het heeft klasse te koop. Tot slot bevelen we ook nog Everyday aan, een strak getimed popnummer dat klopt van begin tot einde.
Op de luxeversie wordt je bovendien getrakteerd op drie bonustracks, waaronder een wel erg overbodige cover van Father & Son van Cat Stevens. De andere cadeautjes van eigen makelij zijn het uitpakken wel waard. Puggy blaakt op hun tweede plaat van ambitie en komt met hun huis- tuin en keukenrock, braaf maar degelijk, uiterst sympathiek uit de hoek. Of 'Something You Might Like' sterk genoeg is om overal voet aan wal te krijgen en in de voetsporen van de groten te treden, zal de toekomst moeten uitwijzen.