Radio Infinity - Derail to innovate
Manitoba
Ten tijde van hun debuutplaat maakte Radio Infinity grote indruk op ons. Lees er de bespreking maar op na (http://www.damusic.be/recensie/1114). Niet onlogisch dus dat er met grote ogen naar hun opvolger uitgekeken wordt. Als 'Derail to innovate' in onze bus valt, stoppen we het schijfje met veel eerbied in de lade. Naar welke woestijn zal deze trip ons meenemen?
De eerste vijf maten doen sterk vermoeden dat die losgeslagen kudde buffalo's - waarvan sprake in eerstgenoemde recensie - een zware vinger in de pap te brokken hebben. Something Got A Hold On Me barst los in vol ornaat. Meteen wordt duidelijk waar deze plaat over gaat. Zware riffs, een dichtgenepen stem vanuit de achtergrond. Ergens in deze woestijn waait de androgyne geest van Marilyn Manson rond, daar zijn wij behoorlijk zeker van. We zijn goed vertrokken. Nog even checken of die drankbus vol is voor onze tocht.
Onvoorstelbaar dat amper drie gasten zo'n enorm lawaai kunnen produceren, bedenken we ons meermaals tijdens het luisteren. Misschien zitten de illustere verledens bij Vandal X, Evil Superstars of Millionnaire daar voor iets tussen? Alleen jammer dat we 'Derail to innovate' nogal veel van hetzelfde vinden. Wat een sterkte was aan het debuut - een variëteit aan songs gedrenkt in een stonervat - mist deze opvolger. Het wordt moeilijk om de nummers uit elkaar te houden, het woord eenheidsworst komt zelfs in ons op.
Gelukkig hebben de heren Weyers, Staeren en Vandebroeck hier en daar een pareltje voor de zwijnen (buffalo's?) verstopt, getuige de sterke single Secrets, Secrets. Het zou ons niet verwonderen mocht die single een Afrekeningpubliek het nodige kippenvel bezorgen. Maar ook I'm Not Buying mag er wezen met dat linke ritmische begin, die woeste riff en dat gevaarlijke refrein.
Enige afwisseling van de wacht zou er moeten komen met nummers zoals Infected. Maar helaas vinden wij een lager tempo en een overstuurde gitaar net niet voldoende. Wij missen die splinterbom zoals Ice Cream er wél eentje was. Of ten minste het pittige, het frisse, het originele waar het debuut van over liep. Hetzelfde recept wordt op deze plaat warm, koud en lauw opgediend. En laat ons nu net te veel gewoon geworden zijn van deze heren om daar genoegen mee te nemen.
Eerlijk? Wij hopen dat 'Derail to innovate' vooral verschenen is omdat het tijd was om iets nieuws uit te brengen. We horen veel energie en veel inzet, maar er ontbreekt iets. Vraag ons niet wat, maar wij werden gewoon niet genoeg naar de boxen toegezogen. Jammer, want wij hadden best wel veel van deze plaat verwacht. Misschien is het gewoon de weerslag van zo'n straf debuut. Wij rekenen op zo snel mogelijk een herkansing. Op een zomers festival bijvoorbeeld?