Rangleklods - Straitjacket

Tambourhinoceros

Fasten your seatbelts en maak je klaar voor een excentrieke geluidstrip met het duo van Rangleklods. Deze Denen maakten in 2011 furore met debuutplaat Beekeeper en pientere live-shows. Met tweede cd Straitjacket breien ze daar nu een vervolg aan. Wie graag een compleet en samenhangend album heeft, laat deze best in de rekken staan. Voor wie geboeid is door interessante, muzikale ideeën en nieuwe sounds is nummer twee van Rangleklods zeker een aanrader.

Openingsnummer ‘Lost U’ begint als de moderne soundtrack van 'Trainspotting', maar ontspoort al gauw tot een vreemde popsong met de ijle stem van zangeres Pernille Smith-Sivertsen in de hoofdrol en eindigt in weinig inspirerend getrommel; alsof de ouwe getrouwen van Safri Duo opnieuw herrezen zijn. Met deze song probeert Rangleklods naar eigen zeggen trieste dance te maken, maar geslaagd kan je deze poging niet noemen. We hopen echter dat ze het idee niet meteen loslaten; het zou in de toekomst wel eens tot een mooie vervolg kunnen komen.

Geef ons dan maar de twee volgende songs: Schoolgirls en Broke. Beide doen door de zware bassen en de zang van Esben Nørskov Anders aan het eerste album denken, al vallen hier ook nieuwe geluiden te ontdekken zoals de heerlijke basriff in Schoolgirls of de originele trompetgeluiden op het einde van Broke.

We trippen verder van donkere elektropop naar het luchtige Degeneration. Dit had van de hand van SBTRKT kunnen zijn, maar we zijn er nog niet uit of de eindeloze herhaling van “Living In A Bubble” nu net knap dan wel irritant is. Ook ‘Dry Me Out’ ligt in dezelfde lijn met een mix van r&b en elektronica. Hier is vooral de soundscape van stemmen erg geslaagd.

En nog eens genrehoppen met Tricks, een noisy song met hoog rockgehalte waarbij de stem van Smith-Sivertsen opnieuw de hoofdrol opeist. De overgang is helaas te bruut, waardoor het nummer helemaal op zichzelf komt te staan en weinig voeling heeft met de rest van het album. Op zich mag Tricks er wel wezen, al hadden ze iets meer afwisselende lyrics mogen verzinnen om het interessant te houden.

Het hoogtepunt van deze ontdekkingsreis ligt in de twee laatste songs. Titeltrack Straitjacket onthult waarvoor de Denen precies staan: heerlijk onverwachte beats. Het toont dat het duo een meester is in het laten ontploffen van liedjes, waarbij de dunne grens van de overdaad nooit wordt overschreden. En Nerves vat zowel de kracht van het eerste album als de vernieuwing van nummer twee samen.

De hersenen van dit duo lijken nooit rust te kennen. ‘Straitjacket’ staat vol interessante ideeën, maar het duo lijkt te veel ineens te willen tonen. Dat resulteert in een divers album met frisse sounds, maar weinig coherentie. Live zien we dit echter helemaal op zijn pootjes terecht komen.

Op zaterdag 18 juli is Rangleklods te zien op Dour.