Renée - Marching

Zeal Records

Meisjes van twintig zijn leuk, maar die van dertig zijn vaak nog een pak interessanter. Ze hebben al wat blutsen, builen en bevlekte lakens achter zich en leren stilaan wat spijt en aanvaarding is. Dat mag ook blijken uit ‘Marching’, het tweede album van Renée.

Meisjes van dertig zouden wel af en toe hun huid wel van hun beenderen willen stropen, wassen en daarna laten drogen aan de lijn, hopend dat de vlekken eruit zijn. Maar alleen in een boze droom natuurlijk. Uiteindelijk blijft alles toch wat het is tot het licht zachtjes dimt.

Dat is de boodschap van opener Dry On The Line en er komen nog meer vlekken langs op dit album. Vlekken van aardbei op verse lakens bijvoorbeeld in single Strawberry Stains als metafoor voor een halfvergeten liefde.

Dat liefde ook verstikkend kan zijn, blijkt uit Dabdoe waarin een kabbelende bas en een udu voor een speciaal sfeertje zorgen en waarin Renée ingetogen en toch vrolijk zingt als een verwonderd meisje dat net uit de greep van een versmorende liefde ontsnapt.

Het valt ondertussen op dat elk liedje zijn eigen stijl heeft. Het eerste is een melancholische pianoballad gecompleteerd met klagende lapsteel, het tweede een spannende indiepopsong aangedreven door de gitaar van Gianni Marzo en het derde heeft een troostende jazzy feel.

Zo gaat het ook de rest van de plaat. M. rockt een eind weg en heeft een groovy orgeltje, Mr. Alzheimer is een diepzinnig fluisterliedje over ouder worden en in Is It Working lijkt wel een drumband langs te marcheren.You Were Here, Toasted  en het titelnummer zouden van Feist kunnen komen en Out Of Order  is met zijn elektronische toetsen, intrieste cello en donkere tekst een verwarrend hoogtepunt.

In haar strijd met de kleine en grote tegenslagen des levens en muzikaal lijkt Renée niet altijd te weten welke richting uit te moeten, maar is dat in het echte leven niet ieders deel? En geen nood: ondanks de veelheid aan stijlen en sferen is er wel de gerijpte stem van Renée Sys die de verbindende factor vormt.

Wat het artwork ook mag beloven, Renée is niet langer het zangeresje met een stemmetje dat nauwelijks hoorbaar langs fladdert als een vlindertje. Ze heeft aan kracht gewonnen, zowel in haar stem als in haar songschrijven en weet de luisteraar schijnbaar moeiteloos te ontroeren en te betoveren. Meer dan een bevestiging!