Richard Hawley - Truelove's Gutter

Mute Records

De naam Richard Hawley zei ons niet echt veel. Ergens rinkelde wel een belletje, maar de connectie met Pulp, Britpop en alle andere bands waar Hawley mee te maken had, werd zeker niet gemaakt. En al helemaal niet toen ‘Truelove’s Gutter’ zijn rondjes draaide.

Wie deze plaat koopt omdat Richard Hawley ooit deel uitmaakte van Jarvis Cockers vehikel, komt gegarandeerd bedrogen uit. Dit heeft in de verste verte niets te maken met wat aan de overkant van de Noordzee gebeurt. Geen flitsende gitaren, ronkende bassen en donderende drums, maar ingetogen luistermuziek. Dát is wat je voorgeschoteld krijgt.

Het begint al meteen met het ronduit prachtige, maar ook dreigende As The Dawn Breaks. Het geluid dat je hoort, klinkt als met je vinger over de rand van al dan niet gevulde kristalglazen draaien. En Hawleys mooie, diepe stem – ons doet ze bij momenten denken aan de melancholie die ook uit de bastem van Kurt Wagner van Lambchop naar voren komt - past daar perfect bij. Verder is de muziek eerder spaarzaam gehouden, maar dat stoort nergens.

Ook Ashes On The Fire is een fantastisch nummer. De intro heeft wel iets weg van Angelo Badalamenti’s soundtrack voor David Lynch’ successerie ‘Twin Peaks’. Het is alweer de combinatie met die stem en de donkere tekst die er een schitterende song van maakt. Het soort liedje dat door je hoofd blijft spoken.

Hoewel Remorse Code bijna tien minuten duurt, is er nergens sprake van verveling. Hetzelfde geldt trouwens voor afsluiter Don’t You Cry, waarin je flarden hoort voorbijkomen van iets wat van Ennio Morricone zou kunnen zijn.

En zo is er in elk nummer wel iets te beleven. OK, Soldier On is niet meteen onze favoriet, maar eens de song is opengebarsten, ergens halverwege, komt zelfs die song nog boven het gemiddelde uit.

‘Truelove’s Gutter’ is een plaat voor lange, koude winteravonden, waarop je je voor het haardvuur installeert met een goed glas wijn, kijkend naar de vriesbloemen die zich op je ruiten vormen. Die schitterende, donkerblauwe stem van Richard Hawley is dan het enige gezelschap dat je nodig hebt.