Richard Swift - The Atlantic Ocean
Secretly Canadian

De doorsnee recensent maakt zich geen illusies. Wat hij vaak met veel moeite neerpent, is niet meer dan een mening, een richtlijn voor de lezer, die tegenwoordig bovendien zelf de kans krijgt om, voor een plaat op de markt verschijnt, zijn eigen mening te vormen. Maar het is wel een mening die in de balans komt te liggen en de moeilijkste recensies zijn diegenen waarvan niet duidelijk is aan welke kant van de weegschaal een cd thuishoort. ‘The Atlantic Ocean’ van Richard Swift - en dit had u vast al voelen aankomen – is zo’n plaat.
Dat de piano een prominente plaats inneemt in het werk van deze Amerikaan, die zich niet alleen met popmuziek maar ook met film en radio bezig houdt, is al na een eerste beluistering duidelijk. Niet dat hij de gitaar volledig uit zijn werk bant, zoals Ben Folds dat over het algemeen wel doet, maar de nummers zijn duidelijk opgebouwd rond het klavier.
Ook de stem van Swift is behoorlijk uniek. Er zit een lijzige, ietwat zeurderige neusklank in zijn spraakapparaat en hij bewijst hier een kundig zanger te zijn. Ook daar zit hem dus het probleem niet. In Bat Coma Mountain en vooral in afsluiter Lady Luck toont hij trouwens ook behoorlijk wat soul in zijn zang te kunnen leggen. Die nummer zijn trouwens enkele van de schaarse uitschieters op een voor de rest vrij middelmatig album. De combinatie van koperblazers en banjo werkt hier uitstekend.
Voor deze plaat zou de man de hulp hebben gekregen van grote namen als Wilco, Ryan Adams en Sufjan Stevens, om er maar enkelen te noemen. Maar hoewel de meeste liedjes best leuk zijn om een keertje te horen, is het nieuwe er al snel af en zinken de songs weg in het moeras der onverschilligheid.
Het titelnummer is best leuk, maar ontbreekt punch, iets wat de meeste van zijn songs kenmerkt. Liedjes als A Song For Milton Feher doen je even opleven om na een aantal luisterbeurten te vervagen tot puur achtergrondgeluid, en dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest.
Maar dit is slechts een mening. Staar u er vooral niet blind op. U heeft immers zelf de kans om deze muziek te ontdekken en misschien bent u wel gecharmeerd door deze moderne Gilbert O'Sullivan. Het is u in elk geval van harte gegund. En moest u de plaat niet in de winkel kunnen vinden, mag u nog altijd ons exemplaar komen ophalen.