Ride - Tomorrow's Shore ep

Wichita Recordings

Fijn bekeken van de legendarische shoegazerband Ride om mee op de revival van het genre te surfen en na twintig jaar uit de eigen as te verrijzen. Het vorig jaar verschenen album ‘Weather Diaries’ betekende niet enkel een terugkeer naar de oude en vertrouwde (wall of) sound, maar ook de vernieuwde samenwerking met producer Alan Moulder (Depeche Mode, My Bloody Valentine) en meteen ook het begin van het succesverhaal. Een daaropvolgende ep met vier nieuwe songs bewijst dat het verhaal in elk geval nog niet helemaal verteld is.

Tomorrow's Shore ep

De nieuwe Ride-historie is dus duidelijk meer dan een commerciële zet. Zoals de vier heren eerder al aangaven, is de creatieve vlam echt opnieuw aangewakkerd. Deze ‘Tomorrow’s Shore’-ep wordt door velen dan ook met open armen verwelkomd. Ook nu weergalmt vanaf de eerste noten die typische bandsound: holle, kille soundscapes die uitmonden in een neerdrukkend geheel van lage gitaren. De volle geluidsmuur, die stevig ronkt en overdondert, maar die frontman Mark Gardener weer op een zacht strelende, melodieuze manier doorprikt. “It’s been so long and we’ve come so far”, klinkt het bijna zomers in opener en eerste single Pulsar, zonder die wall of sound overduidelijk een frisse ballade.

Tweede highlight en afsluiter Catch You Dreaming tikt zelfs zonder schroom af boven de zes minuten, wat helemaal geen probleem is door een lange introductie zonder drums en met ijl ronddolende echo’s. Met beduidend wat minder groove en energie en een nogal slepende drive is het misschien wat moeilijker om hier het etiket “single” bij te plaatsen, maar de warme onderliggende gloed en circulaire synthesizers die halfweg de song in een stevige trance steken, bieden wel veel toekomst naar een nieuwe, moderne Ride-sound. Het bijbehorende verhaaltje over de laatste twee mensen op aarde die weemoedig terugblikken in hun verleden, mag u er verder zelf bij verzinnen.

Tussenin krijgt de fan nog een opvallend nuchter, uptempo Keep It Surreal en een slepend, bewust vals gestemd Cold Water People cadeau. Beiden wat minder imposant of aangrijpend, maar als je de vier verschillende, maar toch sterk gelaagde en samenhangende tracks samen optelt, moet je concluderen dat de uitkomt minstens vijf bedraagt. Een getal dat na meerdere luisterbeurten enkel maar toeneemt.

12 maart 2018
Johan Giglot