RNDM - Acts

One Little Indian

Een band met Jeff Ament (Pearl Jam) als bassist, Richard Steverud (War Babies, Three Fish) als drummer en singer-songwriter Joseph Arthur op gitaar en zang. Dat moet vonken geven. Of toch niet?

Acts



Een hiatus van Pearl Jam en enkele toevallige ontmoetingen leidden tot het ontstaan van RNDM, de band, die oranje als gezamenlijke, favoriete kleur koos. Maar ondanks de goede wil en het onmiskenbare talent is ‘Acts’ niet het verhoopte hoogtepunt.

Heel af en toe lijkt het te lukken. Single en opener Modern Times is een leuke rocksong, waarin Arthur zich kan uitleven op zijn gitaar en Ament soms niet lijkt te kunnen volgen, maar het resultaat hapt desondanks lekker weg. Ook Look Out! doet nog een poging om venijnig na te trappen, maar de aangerichte schade is beperkt. Opnieuw is het Arthur die aan de boom schudt, terwijl Steverud uitstekend drumwerk levert.

Maar daartussenin (Look Out! is het zevende nummer) heb je al een vergrootglas nodig om iets te vinden dat de moeite loont. Meermaals klinkt Arthur als een verdwaalde Bono (Heeft iemand die laatste trouwens nog gezien onlangs? Nee? Houden zo!) zoals in The Disappearing Ones dat een zwak afkooksel is van wat ooit een goede band is geweest.  En ook in What You Can’t Control gaat het helemaal mis. Om dezelfde reden.

Het is haast pijnlijk om te horen dat deze mislukte U2-klonen met New Tracks proberen een ballade van een jarentachtigband te imiteren. Enkel de over-the-top-gitaarsolo ontbreekt. Misschien had dit trio toch beter een andere tijdverdrijf gezocht en het verder bij hun eigen respectievelijke bands gehouden. 

Misschien valt er productioneel weinig af te dingen op wat hier wordt tentoongespreid, maar dat is duidelijk  geen garantie voor een goede plaat. BijThrow You InThe Pack kunnen wij met moeite een geeuw onderdrukken en is de enige redding uit dit lijden nog de stopknop.

Diehardfans van één van de bands van de delen van dit geheel zullen dit onding misschien nog kopen om de verzameling compleet te houden. Maar verder is deze cd het plastic waarop het werd geprint niet waard. 

12 februari 2013
Patrick Van Gestel