Rocket Scientists - Supernatural Highways

Think Tank Media

Vanaf ‘Revolution Road’ (2006) waren de Rocket Scientists even uit de lucht. Niet dat toetsenist Erik Norlander sindsdien helemaal aan de grond gebleven is. Met ‘The Galactic Collective’ liet de Amerikaan twee jaar terug nog zijn pyrotechniek op ons los. Maar de raketgeleerden reiken nu opnieuw naar de sterren met de ep ‘Supernatural Highways’.

Met vier studioalbums tussen 1999 en 2006 onder de gordel wisten de Rocket Scientists nooit echt potten te breken. Misschien twijfelde de band te veel tussen toegankelijke aor/melodieuze rock en avontuurlijkere progrockstructuren. Op deze halfuur durende ep heeft men duidelijk voor het laatste gekozen. Een gouden greep, want ‘Supernatural Highways’ is - ook letterlijk - de kortste weg naar het paradijs. 

Voor bombast worden doorgaans lelijke woorden bovengehaald. Die mensen hebben nog nooit Norlander horen spelen. Ondanks de voor de hand liggende invloeden (Keith Emerson en Rick Wakeman) heeft hij zijn eigen stijl ontwikkeld op de Moogsynthesizer. Met Minimoogs, een Minimoog Voyager en een Modular Moog uit 1967 in de cockpit is hij de onbetwiste executeur van het testament van wijlen Dr. Bob Moog.

Norlander verstaat de kunst om de luisteraar meteen de diepe ruimte in te zuigen. Luister maar eens naar de intro van het hoofdwerk Traveler On The Supernatural Highways. Om kippenvel van te krijgen! Toch is deze sterrenreis vooral een collectief gebeuren, waarin Don Schiff (stick) en Gregg Bissonette (drums) onaardse, elastische ritmes spelen. De eindeloze duisternis van de Melkweg vindt nagalm in de syntharpeggio's, Mark McCrites gitaarakkoorden, Schiffs cello en de toms van percussionist Greg Ellis.  

De zesentwintig minuten lange, kosmische trip vormt een groot contrast met het "bisnummer". En precies daarom werkt de koppeling met On Her Majesty’s Secret Service. Deze bewerking van John Barry’s legendarische filmthema – inclusief echte blazers – klinkt even flegmatiek als het wereldberoemde personage van Ian Fleming. Het is iets wat McCrite absoluut wilde doen, en je hoort gewoon hoeveel liefde hij erin gestoken heeft.

En de sterren staan gunstig. Deze ep is nog maar het visitekaartje. Norlander cum suis hebben heel wat meer materiaal opgenomen, ook gezongen stukken. Een fulltime studioalbum ligt in het verschiet.