Rodrigo y Gabriela - 9 Dead Alive

Ato Records

Negen doden tot leven brengen, van Harriet Tubman tot Fjodor Dostojevski, dat is het doel van het nieuwe album van Rodrigo Y Gabriela. De groep weidde elk van de nummers op '9 Dead Alive' aan “individuen die zijn heengegaan, maar wiens woorden en daden nog doorechoën in de eenentwigtigste eeuw.”  De voortreffelijke groep lost de verwachtingen in en komt met '9 Dead Alive' opnieuw op zijn pootjes terecht.

Rodrigo Sánchez en Gabriela Quintero zijn wereldburgers. De Mexicanen wonen in Dublin, Ierland en spelen op Spaanse gitaren. Hun instrumentale muziek leent zich perfect voor een dergelijk internationalisme. Als er geen taal aan te pas komt, is muziek voor massa’s meer mensen verstaanbaar. Anderzijds vraagt dit type nummers ook meer engagement van zijn luisteraar. Een inspanning die echter in dit geval gegarandeerd zijn vruchten afwerpt.  Anderzijds: je hoort wel knalschijven maar geen charttoppers en al zeker geen meezingers, altijd mooi meegenomen in She’s After My Piano-tijden.

Het is ondertussen al het vijfde studioalbum van het duo en ze blijven verder bouwen aan  hun karakteristieke stijl. Die wordt soms als New Flamenco omschreven maar is veel meer. Dit album leunt dan ook aan bij een resem muziekgenres.

Ooit begonnen als metalgitaristen gebruiken Rodrigo Y Gabriela hun snelle vingers nu om met oude instrumenten een beeld te tekenen van deze tijd. Met z’n tweeën brengen ze een enorm meerlagig spel dat zich niet makkelijk laat plaatsen. Die (verplichte) denkoefening maakt het stel één van de sterkste groepen van na 2000. Zeker als je de overdonderende live-reputatie mee in beschouwing neemt.

In tegenstelling tot dat live-spel, zijn het het grootste deel van de negen composities tamelijk rustig, met een haast jazzy coolness, zonder je in slaap te wiegen. Ze leiden je door Zuid-Amerikaanse steden op een gezapige dag: er is wel een ritme maar daartussen beweegt nog heel wat. Het is een nieuwe wereld maar door haar kolonisatieverleden, komt ze ons toch nog bekend voor.

Pas bij Misty Mozes breekt de plaat echt los. Hier is het echt nodig om de cd een streepje luider af te spelen. Doe dat wel voor de intro met krachtige klankkastsolo en laat de knop maar staan voor Somnium. Op Fram wordt ook nog mooi doorgeramd. De cadans wordt bovendien door de rest van de negen doden ook niet verloren.

'9 Dead Alive' werd een kamervullende plaat van een tweemansorkest. Ondanks de bescheiden bezetting overweldigt de muziek. Het koppel heeft duidelijk geleerd uit hun escapades in het soundtrackgenre, en het resultaat is een film op zich. Maar dan zonder tekst, of beeld. Zet de plaat op en maak zelf een scene.