Roseau - Salt

Big Dada

De Engelse Kerry Leatham – u weldra beter bekend als Roseau – dochter van een Dominicaanse vader en een Noord-Ierse moeder heeft een debuutplaat uit. En het is fijntje.

Roseau schrijft al nummers sinds ze amper van de borst af was, daartoe aangezet door haar grootvader die haar en haar zusje regelmatig trakteerde op geïmproviseerde verhalen en liedjes.

Aanvankelijk ging ze aan de slag met een simpele cassetterecorder om op haar zestiende over te schakelen op een Zoom MRS-802. Ze nam de gitaar terug op en begon demo’s te schrijven en op te treden. Zo kwam ze onder de aandacht van Kwame Kwaten (Laura Mvula, Shola Ama en ex- D-Influence) en later ook van Will Evans van Tape Club Records.

Sinds een jaar of zeven adopteert ze technologie in haar muziek. Met een laptop, een kopie van Logic, een Focusrite Liquid Saffire 56 interface en tientallen YouTube-handleidingen veranderde haar sound drastisch, maar toch hoor je nog steeds haar liefde voor harmonieën en een mooie melodie tussen de beats door.

Nadat ze een paar keer te horen was in tv-series als 'Grey's Anatomy' en 'Adulthood', mocht ze meedoen op platen van Lapalux en DELS en mocht ze touren met Lianne La Havas, Lucy Rose en Laura Mvula. En nu is er dus dat debuut.

Daarop mixt Roseau op intelligente manier r&b met echo’s van eightiessynthpop, moderne elektronica en samples van geluiden, die ze opnam in een verlaten warenhuis. Haar stem en slimme teksten doen de rest. En dat Roseau de tijd nam om haar sound te laten rijpen en zich liet bijstaan door Jacob Welsh (The Hics) en Mark Rainbow (Laurel Collective) kon zeker ook geen kwaad.

Roseau klinkt zowel zwoel (Salt) als minimalistisch (Accelerate), zowel intimistisch (See You Soon, een duet met Dogtanion) als groots (Kids And Drunks herinnert aan het beste van Chew Lips) en kan zowel zingen als rappen zoals ze laat horen in New Glass en Hot Box.

Andere hoogtepunten zijn de vlucht naar Florida, het pompende Grab en het melancholische en tegelijk experimentele Alright. Al dat lekkers wordt gebracht met de sensibiliteit van Sade en de techniek van een James Blake.

Zelf noemt Roseau zowel Van Morrison als Soul II Soul, Fleewood Mac, Grizzly Bear en Tune-Yards als invloeden. Het geeft je een idee hoe ongrijpbaar deze jongedame is. Een ding is zeker: met Roseau zit er weer een lekker rozijntje in de poppap.