Rovescio Della Medaglia - Live in Tokyo

Immaginifica

In 2013 droeg Toru Yamamoto van de Club Citta in Tokyo een festival op aan de Italiaanse progressieve rock. Naast het legendarische Museo Rosenbach kregen ook minder aansprekende namen de kans om nog eens voor het voetlicht te treden. Bekend voor zijn live-reputatie laat Il Rovescio Della Medaglia op ‘Live in Tokyo’ overtuigend horen waarom ze van de vergetelheid gered moeten worden. 

Live in Tokyo



Il Rovescio Della Medaglia (de Keerzijde van de Medaille) is een illustere onbekende uit de Italiaanse progscene van de seventies. Na twee albums in hardrockstijl (waaronder de op de Bijbel gebaseerde conceptplaat ‘La Bibbia’) begon gitarist Enzo Vita samen te werken met componist Luis Enriquez Bacalov en tekstschrijver Sergio Bardotti. Een gouden greep, want ‘Contaminazione’ legde de regels van de kunst vast: RDM werd synoniem voor dynamische progrock met talloze ritmeveranderingen.

Geen wonder dus dat het meesterwerk ‘Contaminazione’ uit 1973 hier een integrale lezing krijgt. Een reünie van de band is het echter niet geworden. Enkel Enzo Vita is overgebleven, maar hij weet zijn vier novicen tot grote hoogten op te zwepen.

Als we RDM met één Britse pendant kunnen vergelijken, dan wel ELP. ‘Contaminazione’ en deze live-versie zijn erg keyboard-georiënteerd, begrijpelijk voor een album dat gebaseerd is op het leven en werk van Johann Sebastian Bach. Maar de oorsprong van de groep verloochent zich niet: door de heavy gitaren en de strakke ritmetandem is de muziek erg gevarieerd en zullen ook de liefhebbers van het zwaardere genre hier veel genietbaars vinden.

Vanaf de eerste magische noten uit Absent for this Consumed World weten we dat het een bijzondere avond is geworden in de Japanse hoofdstad. Vooral toetsenist Riccardo Romano drijft zijn instrumenten tot het uiterste op. Erupties van de moog en het barokke orgel ontbreken niet – als Bach vandaag leefde, hij zou vast progrock spelen. De lyriek wordt aangedikt door de sonore zang van drummer/ fluitist Daniele Pomo en de occasionele live orkestklanken. Wie het belang van deze Romeinse seventies band wil begrijpen, kan niet om deze uitgave heen. 

26 april 2014
Christoph Lintermans