Rufus Wainwright - Songs For Lulu

Polydor

Rufus Wainwright is niet vies van een vleugje dramatiek. Er is met hem dan ook geen tussenweg: je bent voor of tegen hem. En met zijn jongste album 'Songs For Lulu' zullen die tegenpolen wellicht nog verder uit elkaar gedreven worden. Opgelet luisteraar, u zou wel eens manisch depressief kunnen worden.

Rufus is de vreemdste vogel uit de muzikale Wainwright-clan. Vader Loudon zette de toon als sterke singer-songwriter, en zus Martha kent u ongetwijfeld wel van het hitje Set The Fire To The Third Bar, met Snow Patrol. 

Minder bekend is dat ook moeder Kate McGarriggle een gerespecteerde folkartieste is. Of beter was, want de vrouw is begin 2010 overleden aan kanker. Et voila, een eerste inspiratiebron is gevonden voor 'Songs for Lulu', van de sowieso al behoorlijk getormenteerde Rufus Wainwright.

Ook zijn homoseksualiteit komt trouwens op opmerkelijke wijze aan bod. Rufus gebruikt daarvoor sonnet 20 van de meester van het woord: Shakespeare. En ook sonnetten 43 en 10 worden omgetoverd tot treurige ballades die als rode draad doorheen deze plaat lopen. De beste is Martha, als het ware een open brief aan zijn zus en niet bepaald een geschenk. 

De songs kabbelen bijna allemaal verder in hetzelfde tempo, met de jammerende stem van Rufus, die perfect had gepast bij het orkest op de zinkende Titanic.

De pianocomposities zijn bij momenten knap, maar na twaalf nummers lang enkel piano zou je zelfs de minzame Jan Hautekiet naar de keel vliegen. Slechts één - zeer welgekomen - keer, tijdens Give Me What I Want And Give It To Me Now, gaat het tempo de hoogte in.

Maar dat is helaas een doekje voor het bloeden, want deze plaat is en blijft minder toegankelijk dan de doorsnee non. Wie het mysterie Rufus Wainwright kan ontsluieren, vindt mooie liedjes op 'Songs For Lulu'. Maar geef ons nu toch maar even Dos Cervezas om op adem te komen.