Russian Red - Fuerteventura

Sony

Als men denkt dat Spanje buiten overbevolkte stranden, Contador, foute corrida’s en een groots verleden – maar dat is zoals vaker met het verleden vooral voor de Spanjaarden erg – niets meer te bieden heeft, moet zijn idee fixe toch even bijstellen. Dat kan bijvoorbeeld door te luisteren naar de nieuwe van de nog jonge Russian Red.

Toegegeven, met zo’n naam denkt men allerminst aan Spanje. Spanish Black tot daaraan toe, maar Russian Red? Ga weg, en dan zingt madam nog in het Engels ook. Hoe ver kan iemand van huis geraken? Gelukkig is er nog de titel van de cd, ‘Fuerteventura’, om de luisteraar toch enigszins naar het Iberisch schiereiland te richten.

Het dient gezegd, deze plaat klinkt heel internationaal. Russian Red (aka Lourdes Hernández) heeft een pracht van een stem waarmee ze bij wijze van spreken het platste deuntje van een Pyreneeënreliëf kan voorzien. Van bij het openingsnummer Everyday Everynight zet ze die stem al meteen in de etalage met een schaarse ondersteuning van de gitaar. Nadien wordt het nummer muzikaal wel verder aangekleed, maar als opening is dit een statement. Bovendien kan deze “chica” een meer dan behoorlijke popsong schrijven.

The Sun The Trees – jawel, señorita Hernández blijft een Spaanse madam – heeft alles om een radiohit te worden. Op deze plaat hoort men verre jazzy flarden in een rond een mooie melodie gebouwd Tarantino. In het titelnummer hangt er een leuk midtempo "dixie" sfeertje. Uptempo nummers als January 14th varen ongestoord zij aan zij met het tragere werk. I Hate You But I Love You is een ballade zoals Melanie ze destijds graag zou gemaakt hebben.

Tony Doogan - toch ook niet de eerste de beste producer - heeft op deze cd gedaan wat een goede producer steeds hoeft te doen: zichzelf wegcijferen en de songs laten primeren. Hij kleedt ze op maat aan met een flard gitaar, een dragende pianopartij, een aanzwellende synthesizer, een subtiele blazerstoot. Een aandoenlijk voorbeeld daarvan is de op piano en massa’s sfeer steunende ballade Brave Soldier.

Tegen het einde van de plaat duikt de op zijn minst programmatische titel Nick Drake op. Niet alleen een eerbetoon aan de droeve Engelse bard maar ook een aanwijzing van de brede en internationale muzikale erfenis waarop Russian Red steunt. Het meest autochtone element is het wat aparte Engelse accent van Russian Red; het is Engels maar met een leuke Spaanse tongval.

In oktober komt Russian Red voor twee concerten naar België (op 9 oktober in de Handelsbeurs en op 15 oktober in de Arenberg Schouwburg). Mis deze concerten niet, er zal een klein beetje Spanje en heel veel zalige muziek van Lourdes Hernandez in België zijn!