S. Carey - Range Of Light

Jagjaguwar

Wij juichen de komkommertijd toe: er is geen bal op de televisie, in de filmzalen is het huilen met de pet op en op de werkvloer mag het op vele plekken een versnelling lager. Dé tijd bij uitstek om nog eens een boek ter hand te nemen en die stapel wachtende cd’s die zich tijdens de eerste jaarhelft heeft opgestapeld weg te werken. In deze laatste categorie botsten we op ‘Range Of Light’, van S. Carey, vriend en bandgenoot van Justin Vernon in Bon Iver.

Hoewel de muzikale verschillen met Bon Iver groter zijn dan de gelijkenissen, delen de twee artiesten toch wel wat DNA. Ook mensen die van pakweg Iron & Wine, Sufjan Stevens en het zweverige Talk Talk houden, mogen deze S. Carey zonder aarzelen een kans geven. ‘Range Of Light’ is trouwens opgenomen in de studio van Justin zelve en hij is ook te horen op Crown The Pines, de uitschieter van de plaat.

Crown The Pines is het rijkst en stevigst gearrangeerde nummer op ‘Range Of Light’. Piano, drums en strijkers gaan bijna onmerkbaar in elkaar op tot er een soort van aangename bombast ontstaat die zich langzaam naar een climax toewerkt. De andere acht nummers – met zijn negen tracks is ‘Range Of Light’ naar de korte kant – zijn een stuk rustiger. Haardvuurnummertjes.

 ‘Range Of Light’ is geen grensverleggende plaat en zal niet tot de hoogtepunten van 2014 behoren, maar is wel een aardig tussendoortje. De zachte opbouw van Glass/Film bijvoorbeeld met zijn rijke instrumentarium waar ieder instrument wel eens zijn momentje krijgt, zij het vaak op de achtergrond, of de percussie in Creaking dat het subtiele tikken van regen of dak en raam verbeeldt.

Ja, ‘Range Of Light’ is een winterplaat. S. (voluit Sean) zingt over sneeuw en over nieuwjaarsochtenden (het prachtige Alpenglow) en geeft in relatief eenvoudige, maar doeltreffende teksten met sprekende beelden uiting aan zijn verlangens. Zoals in het mooie Fire-scene waarin Sean met een piano in de rug om eerlijkheid vraagt. “I know my heart better than you may think” zingt Carey in de afsluiter Neverending Fountain en wij geloven hem.

Negen nummers en zesendertig minuten lang houdt S. Carey ons in zijn greep en dan is het gedaan. En soms is precies dat voldoende.