Sardonis - III

ConSouling Sounds

Duo’s in de rockmuziek zijn al lang geen rariteit meer. Less is more, zo moeten ook Jelle Stevens en Roel Paulussen van Sardonis gedacht hebben. Met hun derde worp, toepasselijk 'III' getiteld, zetten ze zich definitief op de stoner-/thrash-/doom-/sludgekaart.

Sinds midden 2006 zijn ze al bezig, Jelle Stevens op drums en Roel Paulussen op gitaar. Hen opportunisten noemen, die mee willen profiteren van het recente succes van een hele rist duo’s, zou de waarheid bij de haren trekken zijn. Ze hebben trouwens de lijn ook net iets verder doorgetrokken dan die andere duo’s: ook de zang hebben ze geëlimineerd. Ze kunnen zich dus voor honderd procent concentreren op gitaar en drums.

 

Bij 'III', de opvolger van - jawel -  'II' uit 2012 en een aantal split albums met Eternal Elysium (2012) en Drums Are For Parades (2014), valt de fraaie verpakking van de cd met tekenwerk van eigen hand meteen op. Hier is duidelijk een band met een visie aan het werk.

 

Muzikaal kan je ondertussen ook niet meer om hun werk heen. Na een dreigende intro knalt The Coming Of Khan uit de startblokken, de ene na de andere gitaarrif en drumroffel volgen elkaar op; een stevige stonersong van hoog niveau. Battering Ram is niet meer of minder dan wat de titel doet vermoeden: een stormram inbeukend op je gehoororgaan. Het is ook meteen het snelste nummer van het album met flitsend drumwerk; Stevens drumt alsof zijn leven er vanaf hangt.

 

Roaming In The Valley is heel andere koek, de voet gaat van het gaspedaal. Er wordt in ware, slome Conantraditie gestart. Het middenstuk is ongehoord heftig maar eindigen doen we terug in het doomtempo waarmee begonnen werd; onze favoriet. Dat er geen zang aan te pas komt, hadden we niet eens gemerkt.

 

Enkel bij Forward To The Abyss maken we de bedenking dat het onder een wel heel lange intro (bijna vijf minuten) gebukt gaat en dat ook het slotakkoord nog eens zeer lang uitgesponnen wordt.

 

Belgische fans van het muzikale werk, dat jaarlijks op Speedfest, Roadburn en Roadkill gepresenteerd wordt, hebben er hier te lande een topalbum bij. Hopelijk krijgen ze de kans deze muziek te promoten op enkele van deze festivals. Dit album is immers te straf om links te laten liggen.