Ásgeir - In The Silence

One Little Indian

Het was alweer even geleden dat er nog eens een revelatie uit IJsland kwam aangewaaid. Maar ziehier: Ásgeir brengt daar verandering in. In zijn thuisland is hij momenteel populairder dan iconen Björk of Sigur Rós. Bewijs: zowat een tiende van de bevolking kocht al zijn debuut, ‘Dýrð í dauðaþögn’. Niet dat het voor ons nodig was, maar om hetzelfde succes ook internationaal te forceren is er nu ook een Engelstalige versie van de plaat; ‘In The Silence’.

De biografie van Asgeir Trausti is er één die we in grove lijnen al meermaals hebben gelezen als het over IJslandse artiesten ging: groeide op in een dorp van veertig mensen in een atypische gezinssituatie, vond een uitlaatklep in sport en muziek, werd enorm beïnvloed door de raadselachtige natuur van dit magische eiland (en vooral dit element is ook in zijn muziek terug te vinden) en wou zo stilaan wat meer.

Meer dan een jaar geleden werd zijn eerste single, Sumargestur, bijna per ongeluk een instant hit in zijn thuisland. Hetzelfde geldt dus ook voor zijn debuut. Ook al zijn er talloze voorbeelden van IJslandse bands die het wel maakten in het buitenland door in hun moedertaal te zingen, voor de eenentwinitgjarige Asgeir leek het logischer om zijn songs te vertalen. Daarvoor riep hij de hulp van zijn vader (zo’n vijftig jaar ouder dan hem) en John Grant in, die momenteel ook in IJsland resideert.

Het resultaat klinkt effectief een stuk toegankelijker en doet onvermijdelijk denken aan talloze andere singer-songwriters. Meermaals, bijvoorbeeld in opener Higher, moeten we denken aan het stemgeluid en later ook gitaarspel van James Vincent McMorrow. Vanaf Summer Guest duikt ook Bon Iver geregeld op als vergelijking zonder dat Asgeir een pure kopie is.

De nummers van Ásgeir zitten niet ingewikkeld in elkaar. Een akoestische gitaar, piano of drum in een eenvoudig ritme volstaan meestal om een heel eigen, ingetogen sfeer te scheppen. Ásgeir verstaat echter ook als geen ander hoe hij een plaat moet laten ademen, want geregeld gaat het er ook wat intenser (het aanzwellende In The Silence zorgt live zeker voor kippenvel) of zelfs bombastischer (het heerlijke Torrent of In Harmony) aan toe.

Hier en daar wordt wat spaarzame elektronica gebruikt (King And Cross) die er voor zorgt dat een vergelijking met Ben Howard of andere vrouwenhartensmelters niet helemaal opgaat. Wat niet wegneemt dat Ásgeir geen harten, vrouwelijk of mannelijk, zal laten smelten. ‘In the Silence’ is een parel van een debuut die ons al doet uitkijken naar de koude wintermaanden.