Shun Club - Avalanche
Fons Records
Uit het Antwerpse komt de vijftallige band Shun Club met een eerste full album ‘Avalanche’ (Fons Records / Bergerac) onder de arm. Shun Club bracht eerder al een erg aangenaam ep’tje uit en maakte recent ook het fijne Expats Covers project dat afgesloten werd middels een heuglijk optreden in Trix Café.
Openen doet het vijftal rond spil Johan Verckist met het poppy titelnummer dat met zijn opbeurende pianolijntjes doet denken aan een zorgeloze zomerse autorit. Ook Miracle Man baadt wat in dezelfde opgewekte sfeer, met een glansrol voor het stevige baswerk.
En dan is er plots het erg intimistische Falling waarin singer-songwriter/ zanger Verckist en pianoman Hans De Prins elkaar mooi aanvullen. Daar waar de eerste twee nummers een zomers gevoel in zich droegen, roept dit nummer eerder een sfeer op waarbij de even tijd stil staat en we sneeuwvlokjes voor ons raam tellen. Ook Release Me is een wat halflome sleper die vooral gedragen wordt door knap vioolwerk van Arne Leurentop en zeer subtiele gitaarnoten van Geoffrey Burton (Hong Kong Dong, Arno,..). Het maakte al zijn opwachting op de eerste ep, maar verschijnt hier opgefrist. Een nummer om zachtjes mee te huilen.
De band is op zijn best in de optimistische poprocknummers, zoals in de vrolijke meefluiter Gold Eyes en het wat kitscherig rockende Wear Me Out waarin de band vocale ondersteuning krijgt van Sara Yu Zeebroeck (Hong Kong Dong).
Dat de band het verleden niet negeert, bewijst de David Bowie en Beatles echoënde oorwurm die Quest heet. Eigenlijk is dat nummer een tweeluik, gezien op het ogenblik dat het nummer schijnbaar eindigt, de luisteraar in het ootje genomen wordt en er een glorieuze coda op volgt. Shun Club zou weleens een vaste waarde op de radio kunnen worden, gezien veel nummers op dit album uitdrukkelijk naar airplay vragen, zoals het vrolijke, taalspelletje spelende RUA Ghost.
Met wat hulp van Pascal Deweze levert de band Bad News For Good People. Het is het meest sobere nummer op het album, maar laat ook horen dat de band graag experimenteert met nieuwe vormen en geluiden. In sommige nummers mikt Shun Club rechtstreeks op emotie, zoals met het pakkende Obsolete.
De band laat met zijn debuut een fraai visitekaartje achter. We hoorden erg radiovriendelijke poprocknummers die zo zomers stralen dat je het album best met een zonnebril beluistert. Een aantal nummers klinken wat intiemer en mikken rechtstreeks op het hart. ‘Avalanche’ is in die zin eigenlijk ook wel een beetje good news for bad people. Allemaal zijn ze alvast erg welkom op de vele concerten die de band reeds aankondigde.