Silver Columns - Yes, And Dance

Moshi Moshi

Op verschillende blogs werd vorig jaar al duchtig gespeculeerd over het mysterieuze Silver Columns. Dat de eerste single vergezeld werd door een remix van Joe Goddard van Hot Chip, maakte de digitale geruchtenmolen alleen nog maar groter. Ondertussen is de mist rond het duo opgetrokken en ligt er een full album in de rekken. En wat blijkt? Het was de buzz meer dan waard.

‘Yes And Dance’ houdt namelijk het soort indietronica in waar we onze dag goed mee kunnen maken. Soms dromerig en ingetogen, vaak losbandig en levenslustig. Het heeft pop, elektronica en folk in zich, maar vooral ook een drive om je aan het bewegen te krijgen. Het doet ons vaak, zowel instrumentaal als vocaal, denken aan Hot Chip (de keuze van Goddard als remixer was dan ook een heel slimme zet), maar dan met een extra ingebouwde zesde versnelling.

Adem Ilhan en Johnny Lynch hebben dus nog onontdekte kantjes. Ilhan ken je misschien beter kortweg onder zijn voornaam Adem, waarmee hij eerder al drie albums uitbracht bij Domino, of als basgitarist van Fridge, een project van Kieran Hebden (Four Tet). Met Pictish Trail combineerde Lynch al wel elektronica en folk, maar ging nog nooit zo ver als bij Silver Columns, waar de akoestische gitaar ver te zoeken is.

Het lijkt dan ook alsof ze als twee uitzinnig enthousiaste kinderen in de studio van The Chemical Brothers worden losgelaten en zich storten op vocoders, samplers en synthesizers waarmee ze hun eigen dansbare droompop maken. Luister maar naar Cavalier, Yes, And Dance of It Is Still You en ondervind zelf dat het moeilijk stilzitten is op hun diepe grooves. Brow Beaten grijpt zelfs volledig terug naar de jaren '80 synth pop en flirt met kitscherige disco.

Onze lieveling is zonder twijfel net dat ene nummer dat in het midden van de plaat gas terug neemt. Columns ontroert, laat je dromen van wat er achter verre horizons verscholen ligt en maakt dat je ogen een gat in de muur staren. Wij horen Memory Tapes en FM Belfast hand in hand gaan, beiden op hun meest weemoedige moment welteverstaan.

Daarmee is ‘Yes And Dance’ een verrassend album geworden dat nooit gaat vervelen. Het weet dansmuziek te vatten in een ruimere context waardoor je jezelf net nog meer aangesproken gaat voelen. Wij raken er in elk geval makkelijk aan verslingerd. Ideaal voor wie zat te wachten op een pittig Hot Chip-broertje.