Siriusmo - Mosaik

Monkeytown

Over de figuur Moritz Friedrich ofte Siriusmo is al veel geschreven. Een buitenbeentje in elektrowereld zowaar. Niet alleen omdat hij niet graag een podium op kruipt - hij speelt nog het liefst zo vroeg mogelijk op de avond - maar ook omdat hij muzikaal opvalt. Je wordt al snel mee gesleurd in zijn bizarre wereld van beats, samples en volslagen gekheid. Het is geen sinecure om dit album in één trek uit te zitten, maar opwindend is het wel.

Laatst prijkte hij nog op de Modeselektion compilatie van zijn vrienden van Modeselektor, maar ook Boysnoize Records en Kitsuné waren eerder al happig om hem in huis te halen. En telkens zeer terecht. Friedrich houdt het niet simpelweg bij het strakke elektrogeweld. Hij mengt stijlen door elkaar en houdt duidelijk ook van humor. Daardoor bevat ‘Mosaik’ een breed kleurenspectrum en lijkt het kind zijn naam niet gestolen te hebben.

In die smeltkroes herken je al snel invloeden uit de french touch (Lass Den Vogel Frei!), Trentemøller en The Hacker die samensmelten in Einmal In Der Woche Schreien, dromerige elektro-pop in Nights Off, de Duitse absurdist Felix Kubin die het roer overneemt op Peeved en Dopplereffekt en Kraftwerk die lustig meespelen op 123. Goldene Kugel had een simpel en zeer efficiënt technonummer kunnen zijn, maar Siriusmo opent de effectendoos en smijt er aanstekelijke vocals tegen aan. Dit blijft niet onopgemerkt op een dansvloer.

Die diversiteit is een zeer groot pluspunt, maar sputtert soms zichzelf ook tegen. Aan het einde van ‘Mozaik’ zijn we kierewiet gedraaid en zoeken we telkens opnieuw naar ons evenwicht. Zeventien nummers is al een behoorlijke opsomming. Veel goede en lachwekkend absurde ideeën (alleen al de intro en de vocalen op opener High Together), maar misschien had Moritz een paar ideeën voor een extra e.p. moeten houden.

In een aantal nummers horen we ook de vriendschapsband van Siriusmo met Modeselektor. Leg Feromonikon maar eens naast Black Block uit Modeselektors ‘Happy Birthday’. De geest en de sound van de twee Duitsers zit duidelijk in de kleren van Friedrich.

Maar interpreteert u dit toch maar vooral als een compliment. ‘Mosaik’ is immers een geweldig avontuurlijk album waar je drie weken non-stop in kunt ronddwalen en dan nog het gevoel hebt niet alles gezien te hebben. Met mondjesmaat te consumeren, zo geniet je er des te meer en veel langer van. En nu even een streepje klassiek opleggen om onze balans terug te zoeken.