Son Lux - Bones
Glassnote Records
Son Lux verraste menig muziekliefhebber met zijn donkere elektropopplaat ‘Lanterns’ in 2014. Dit album werd dankzij gesofisticeerde elektronica, slimme beats en theatrale uithalen meteen een van de favorieten in onze platenkast. Amper een jaar later presenteren Ryan Lott en zijn kompanen de opvolger ‘Bones’, maar of die ook zo grijsgedraaid zal worden…

Terwijl Son Lux voordien enkel uit creatieveling Ryan Lott bestond, evolueerde het naar een driemansband waarbij Ian Chang op drums en Rafiq Bhatia op gitaar hem bijstaan. ‘Bones’ is dan ook het resultaat van dit drietal en dat valt op. De nummers bevatten soms te veel ideeën en iets te weinig richting.
Zo klinkt eerste single Change Is Everything als een bombastische uitbarsting van vreugde waardoor je er eerder hoofdpijn van krijgt dan dat je er vrolijk van wordt. Ook van Your Day Will Come zijn we geen fan; het nummer staat wat doelloos middenin de tracklist en heeft te weinig om het lijf. In beide nummers zingt Lott ook zo losbandig dat het de schoonheid van de onderliggende melodieën totaal verbrodt. En This Time is te theatraal om echt van te kunnen genieten.
Maar er is ook goed nieuws. Flight blinkt uit in genialiteit, met veel tempo- en stemmingswisselingen ontaardt het nummer in een hymne voor de vrijheid. Ook You Don’t Know Me is een kaliber van formaat mede door de perfect geplaatste en originele beats. En check zeker eens de fantastische videoclip met Orphan Black-ster Tatiana Maslany in de hoofdrol. I Am The Others start aarzelend, maar barst los dankzij de prachtige achtergrondzang, die dagenlang in je hersenpan durft sluimeren. En Undone valt pas op na een paar keer horen, maar voelt heel erg Radiohead-like aan, door de mooie gitaarriffs, subtiele drums en tedere zang.
Hoewel de globale sound van deze plaat luchtiger lijkt dan zijn vorig werk, blijft Lott bijzonder hard in zijn lyrics. Zoals in White Lies: "They take all of our young / They cut out our tongue / Oh, how we are deceived / We're strong and we're free/ And as they sharpen their swords". Zijn melancholische ziel valt vooral op tijdens de strijkers en operastemmen in de outro.
Terwijl ‘Lanterns’ één mooi afgewerkt geheel bleek, waarbij geen noot te veel werd geplaatst, werd ‘Bones’ een album met een te afwisselende kwaliteit. De volledige cd zullen we dus niet zo vaak beluisteren, maar de topnummers pikken we er steevast uit voor in de muzieklijsten. En ook live zullen deze extra nummers Son Lux' show zeker ten goede komen.
Son Lux speelt op maandag 19 oktober in de Ancienne Belgique.