Sophia - As We Make Our Way (Unknown Harbours: The Live Recordings)
Flower Shop Recordings
Sophia, de band rond Robin Proper Sheppard, pakt het groots aan en bracht een driedelige liveregistratie uit.
Eerder maakte Proper Sheppard binnen de Flower Shop Recordings al ruimte voor akoestische demo-opnames, livesessies op kamerformaat ('At Home With Sophia') en een bijzondere concertregistratie ('De Nachten'), maar een registratie van dit kaliber hebben we nog niet gehad. Binnen Sophia heerste al langer het gevoel dat de grote sterkte van de band in de concertzalen tot uiting kwam; anderzijds kwamen er steeds vaker vragen van fans voor een livecaptatie. Zeker in België en Nederland heeft de band een uitgebreide fanbasis. Vandaar ook dat vele van de opnames plaatsvonden in Brussel, Gent en Brugge, aangevuld met net iets exotischere locaties in Duitsland (Keulen), Zwitserland (Luzern), Zweden (Stockholm) en Italië (Rome).
De integrale liveuitvoering van het laatste Sophia-album 'As We Make Our Way (Unknown Harbours)' werd aangevuld met tracks uit de backcatalogue, waarbij rekening werd gehouden met de verwachtingen van fans (robuuste uitvoeringen van The Desert Song No 2, waarmee de groep altijd verschroeiend hard uithaalt, en The River Song).
Die tracks staan in contrast met de sobere en op akoestische leest geschoeide songs als Bastards (uit het onderschatte 'The Infinite Circle'). Net dat contrast kenmerkt Sophia: tranentrekkers als de morbide doodsmars So Slow, If Only of Don't Ask enerzijds en de nummers waarbij het melodieuze en het verhalende niet geschuwd wordt en waarbij je aanvoelt dat de roots van de band bij The God Machine liggen anderzijds. The Hustle, Darkness lonkt naar Tool; in Resisting regeren de stevige gitaaruithalen. Overigens had Robin Proper-Sheppard destijds The May Queens als uitlaatklep.
Robin Proper-Sheppard en zijn band herwerken de nummers soms danig, waardoor ze soms de originele uitvoeringen doen vergeten, zoals bijvoorbeeld het uitgerekte It's Easy To Be Lonely of There Are No Goodbyes.
Tezelfdertijd is dit een geweldige manier om de Sophia-catalogus te opwaarderen. De band hult zich, zoals al te horen was in het laatste werkstuk, niet langer in duisternis - ook al blinken ze net daarin uit - en laat steeds vaker een opgewekt en optimistisch geluid horen (California).
In vergelijking met eerder werk blijft de groep zeker niet bij de pakken zitten. You Say It's Alright vertrekt vanuit cheesy eightiessynthmelodieën om vervolgens het stevige gitaarwerk en de rollende drums prominent naar voor te schuiven; En Oh My Love krijgt een uiterst krachtig arrangement mee.
Maar bij herhaaldelijke luisterbeurten treedt toch een verzadingseffect op. Desalniettemin hopen we dat deze nieuwe, gelimiteerde release de groep een ruimer publiek oplevert. Sophia heeft immers al meermaals bewezen dat ze zowel op plaat als live haar mannetje kan staan.
Sophia speelt op 22 november in Kortrijk.