Spurv - Myra

Fysisk Format

Het Noorse Spurv (vertaald als “mus”) leerden we vorig jaar kennen op het Dunk! Festival. Kenners weten dan dat we het over een postrockband hebben. Begin deze maand is 'Myra' (“moeras”), het tweede album van de zes uit Oslo, via het bijna-nationale Noorse alternatieve label Fysisk Format uitgebracht.

Myra

Waar hun doortocht vorig jaar interessant leek, maar ons niet meteen van de sokken blies, is dit tweede volledige album heel andere koek. Hiervoor heeft de band een beroep gedaan op een batterij gastmuzikanten en een degelijk opnameteam (producer, mastering, mixer) en dat tilt de band naar een hoger niveau.

Onder de gasten ontdekken we onder andere leden van Cold Mailman, Ulver, Cult Of Luna en Serena-Maanesh. Bands die bij ons wel een belletje doen rinkelen, maar vooral in de Scandinavische muziekindustrie hun status ruimschoots verdiend hebben.

'Myra' gaat over leven en dood en is dus geen vrolijk album. Ga er echter even bij zitten, sluit je volledig af om ten volle van dit album te genieten en je zal niet bedrogen uitkomen. De reis, waarop de band ons meeneemt, is een woordloze, muzikale trip langsheen de grenzen van het genre, door intens melodieuze postrock af te wisselen met lawaaierige uithalen van drone- en postmetal.

Trombonist Simen mag de boel op gang blazen en het eerste nummer. Og Ny Skog Baeres Frem brengt al een mooie staalkaart van hun kunnen aan. Met prachtige, aan bijvoorbeeld Mono gerelateerde postrock bouwt 'Myra' mooi op. Wat verder in het album wordt er gas teruggenomen en nemen de viool en cello de bovenhand. Ze zijn knap geïntegreerd in het klankpalet dat de zes muzikanten aan elkaar breien. De referentie Godspeed You ! Black Emperor ligt om de hoek en dat heeft veel te maken met het uitgebreide instrumentarium dat de band gebruikt.

In de intro van het laatste nummer Alting Far Sin Ende, Ogsa Natten mag de controversiële, Duitse filosoof Martin Heidegger zijn visie op leven en dood komen uitleggen. Het is het begin van een onwaarschijnlijk mooi nummer dat de kaap van de tien minuten overschrijdt en geen seconde verveelt.

Deze 'Myra' is een aanrader, een staalkaart van waar postrock nu eigenlijk voor staat. Wat ons betreft moet de organisatie van Dunk! deze zes Noren (en alle gastmuzikanten) zo rond Hemelvaartsdag in Zottegem nog eens een podium geven.

26 juni 2018
Bert Gysemans