Stad Van Licht - Stad Van Licht II

Fons Records

Het moet een primeur zijn: een album uitgebracht op postkaart. Maar het bestaat en we hebben het. En geen nood: voor hipsters is er ook een vinylversie. Zij moeten wel Solar Baptist missen.

Dat ‘Stad Van Licht II’ uitgebracht wordt op een postkaart (met de downloadcode voor het album) lijkt vreemd, maar niet voor Martijn Ravesloot, motor achter Stad Van Licht, de band die hij als zanger-drummer vormt met Ward van De Velde (gitaar en zang), Vincent Macris (keyboards en zang) en Jonas Wellens (bas en zang).  

Ravesloot trok namelijk na het eerste album twee jaar door zowat heel Zuidoost-Azië en de plaat is dan ook doordrongen van de sfeer, de kleuren en het klimaat van landen als Laos, Vietnam, Indonesia, Cambodja, de Filippijnen, Maleisië, Korea en Japan. Dat hoor je (gelukkig) niet in de instrumentatie, maar in de (vaak cryptische en Engelstalige) teksten zitten heel wat referenties naar de reizen. Het duidelijkst is dat misschien in Kirishima, dat verwijst naar een hachelijk avontuur dat Ravesloot beleefde op de gelijknamige vulkaan.

De eerste single Adrian Lee is heel wat minder duidelijk. Gaat het over de superjachtbouwer, de tattoo-artiest, de schrijver of de gitarist die ooit deel uitmaakte van Mike And The Mechanics? Of gaat het over een onbekende Adrian Lee? Zelfs de duizelingwekkende videoclip brengt geen duidelijkheid.  Feit is wel dat het een lekkere, laidback song is waarin meteen alle ingrediënten van de nieuwe plaat vervat zitten: een lekkere groove, harmoniezang, speelse arrangementen en we horen nu ook vaak Silke Ravesloot (Phanques) als achtergrondzangeres.

Oil gaat op hetzelfde elan door, maar Sick Days is rechtuit funky en aanstekelijk als de gele koorts. We willen meer van dit, maar meestal kiezen de Limburgers voor een ingetogener geluid al mag Macris zich lekker uitleven in Streetfowl en bloeit Avalon mooi open met de hoorn van Jan Timmermans en de bubbelende bas van Wellens.

Een speciale vermelding is er voor het zeer aangrijpende Sleeping Whales. De zang is teder en het “Hallelujah” klonk zelfs bij Buckley niet zo broos. “Let’s follow her home / when she awakes / planet of the ocean / the whale she sleeps”, zingt Ravesloot en gelukkig maakt het sixtiesfolkachtige Yellow Dust het grote zeezoogdier nog niet wakker. Daarvoor is het wachten op Emily met die mondharpjes, onverwachte breaks en het kerkorgel.

Bij Place 54 komt de band terug thuis al blijft de drang om te reizen zij het misschien enkel in het hoofd. “Remember hard but forget your mistakes”, is een laatste, goede raad terwijl de viool vol heimwee uitgeleide doet.

Wie nog eens mee wil reizen, vindt op de website de teksten (op de hoes staan de coördinaten) en je kan Stad Van Licht ook live gaan zien natuurlijk.